Μέσα στην εικοσιπενταετή και πλέον πορεία σου, από το «Δεν έχω Ιδέα», μέχρι το πολύ πρόσφατο «Δεν Σου Ανήκω», τι έχεις αποκομίσει και τι έχεις χάσει, μουσικά και προσωπικά;
Κατ` αρχάς έχω κερδίσει πολύ ωραίες στιγμές γιατί η δουλειά που κάνω είναι μαγική και μπορεί να προσφέρει απίστευτες στιγμές. Έχω «κερδίσει» πολλά σημαντικά τραγούδια που είχα την τύχη να τραγουδήσω, σε συνεργασία με διάφορους δημιουργούς, που για μένα είναι τεράστια περιουσία. Έχω κερδίσει πολλούς φίλους, επώνυμους, συνεργάτες μου δηλαδή αλλά και ανώνυμους. Έχω κερδίσει τα θετικά που προκύπτουν από την επωνυμία και βεβαίως έχω χάσει πολύ ελεύθερο χρόνο! Θυσίασα και κάποια άλλα πράγματα για να κάνω αυτό που ήθελα… αλλά δεν με έχει πειράξει καθόλου!
Από τον πολύ γνωστό μουσικοσυνθέτη Γιώργο Θεοφάνους στον προηγούμενο δίσκο σου, Κραουνάκη, Νικολόπουλο, παλιότερα, σε δύο καινούριους δημιουργούς σε αυτόν. Είναι το ζητούμενο ο πειραματισμός, μολονότι ενέχει ένα μεγάλο βαθμό ρίσκου;
Δεν πήρα κάποια απόφαση και είπα “ήρθε η ώρα να κάνω ένα πείραμα, να ψάξω να βρω καινούργια τραγούδια”… τα παιδιά, ήρθαν και με βρήκαν, άκουσα τα τραγούδια τους (σ.σ. μουσική Κωνσταντίνου Βελλιάδη και στίχοι του Τέρπανδρου), μου άρεσαν… όταν τελείωσε η ακρόαση χρησιμοποίησα το χαρακτηρισμό «κανονικά τραγούδια». Ωραία τραγούδια που είχαν στοιχεία από τα παλιά και διέθεταν συνάμα και το καινούργιο. Με πολλή χαρά θέλησα λοιπόν να ενταχθούν στη νέα μου δουλειά, αφού τόσο μου άρεσαν και τα είπα!...
Αυτό το περίεργο και ιδιαίτερο καλοκαίρι, πόσο εύκολο είναι να κάνει κάποιος εμφανίσεις ανά την Ελλάδα και με ποιες βάσεις και κάτω από ποιο πρίσμα ποιάς αισθητικής έχεις διαμορφώσει το πρόγραμμα που παρουσιάζεις;
Δεν είναι εύκολο το φετινό καλοκαίρι, είχαμε μάλιστα και κάποιες ακυρώσεις συναυλιών… από την άλλη ο κόσμος έχει την ανάγκη να πάει να τραγουδήσει, να χορέψει, να περάσει δυο ώρες ψυχαγωγούμενος! Σαφώς η οικονομική δυσχέρεια δυσκολεύει τα πράγματα όμως συνεχίζουμε, παρά τις όποιες ακυρώσεις…
Μπορεί η τέχνη να ευαισθητοποιήσει και να κινητοποιήσει, ή λειτουργεί κυρίως ως μέσο έκφρασης συναισθημάτων; Έχει εν τέλει τη δύναμη να ενώνει τους ανθρώπους;
Η τέχνη έχει τρομακτική δύναμη, όσοι το αντιλήφθηκαν έκαναν θαύματα. Σαφώς μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους και να τους χαλαρώσει και να τους απαλύνει τον πόνο, να μεγιστοποιήσει τη χαρά τους, γι` αυτό νομίζω πως δεν θα μπορούσε να υπάρξει η ανθρωπότητα χωρίς την τέχνη!
Πιστεύεις ότι οι Έλληνες έχουν διδαχθεί κάτι από την κρίση κι όλα εκείνα τα δυσάρεστα που έπονται αυτής;
Σαφώς, προσγειωθήκαμε όλοι απότομα και πολύ φοβάμαι ότι θα αργήσουμε πάρα πολύ να επανέλθουμε! Νομίζω ότι ο κάθε ένας έχει πάρει το μάθημα του, βέβαια το πιο σημαντικό είναι να το πάρουν κι οι πολιτικοί μας και τα επόμενα χρόνια να βοηθήσουν ώστε η χώρα να μην πέσει στο γκρεμό.
"ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥΣ"
Οφείλουν οι καλλιτέχνες να παίρνουν θέση στα όσα γίνονται γύρω μας, να πρωτοστατούν, ή είναι πιο φρόνιμο να επαναπαύονται στις δάφνες τους;
Οι καλλιτέχνες είναι καλό να μιλάνε μέσα από τις δουλειές τους! Αν πρέπει να πρωτοστατήσουν μέσα από τη δουλειά τους σε κάτι κι αυτό είναι καλό και μακάρι να είχαμε καλλιτέχνες που να μπορούσαν να εκφράσουν όλο αυτό που αισθάνεται ο κόσμος. Δε ξέρω κατά πόσο είναι καλό να βγαίνει κάποιος και να έχει άποψη για τα πάντα. Βέβαια άποψη δικαιούται να έχει ο καθένας, άποψη έχω κι εγώ. Προτιμώ όμως ν`αφήνω αυτούς που κάνουν αυτήν τη δουλειά να εκφράζουν άποψη για τα πάντα.
Έχουν αλλάξει τα πράγματα στο Ελληνικό τραγούδι της κρίσης; Έχει γίνει κάποιου είδους ξεκαθάρισμα; Πως το βλέπεις εσύ από τη μεριά σου;
Δεν νομίζω πως έχει γίνει κάτι τέτοιο. Οι ίδιοι άνθρωποι που είμαστε πριν, είμαστε και τώρα στο χώρο. Ίσως μέσα από τη διάρκεια των χρόνων να αποδειχθεί τι άξιζε να μείνει και τι όχι, αλλά η κρίση έχει φέρει πολλά προβλήματα. Παράλληλα συνέπεσε και με το φαινόμενο της πειρατείας, με το ίντερνετ. Οι δισκογραφικές βεβαίως είχαν τεράστια ευθύνη για την κατάντια του ελληνικού τραγουδιού. Γενικότερα ενώ υπάρχει μια μεγάλη ευκολία πρόσβασης στα media και στην προβολή της δουλειάς σου, υπάρχει μεγάλη δυσκολία να παράξεις δουλειά και να μπορέσεις αυτό που θα δημιουργήσεις να πιάσει τόπο! Είναι το οξύμωρο αυτής της ιστορίας.
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ μοιράζεται τις απόψεις του και τις σκέψεις του με το ΝΙΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ