Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της δουλειάς σου, είναι η έννοια της μετάλλαξης/μεταμόρφωσης. Αν θεωρήσουμε πως κατά
τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, έχεις περάσει από μια αντίστοιχη, προσωπική και καλλιτεχνική μεταμόρφωση, πως θα την
περιέγραφες;
Αρχικά είναι το χάος. Μετά αρχίζει ο σπόρος σχηματίζεται, γεννιέται. Κλαίει, γελά, μπουσουλά, περπατά, τρέχει, χτυπά. Και μετά συνεχίζει ξανά. Ανακαλύπτει, μαθαίνει. Προχωρά, δεν σταματά όπως και να ’χει, απογοητεύεται, χαμογελά. Κοιτά και πίσω, αλλά βλέπει μπροστά. Μια διαδρομή η ζωή μας σε όλα τα επίπεδα για τον καθένα διαφορετική, μα τόσο ίδια. Αγαπώ την ζωή και τον θάνατό της. Και όλα όσα έχει μέσα της γενναία ακολουθώ.
Τι σας έκανε να επιλέξετε το εν λόγω έργο; Θεωρείς ότι ο κόσμος που έρχεται και θα έρθει να σας δει, θα βρει κοινά στοιχεία με τα δικά του προβλήματα κι ανησυχίες;
Η επιλογή ήταν του κυρίου Κακλέα και του Βασίλη του Χαραλαμπόπουλου. Όλοι οι άλλοι γίναμε κοινωνοί του οράματός τους. Το έργο από μόνο του έχει στοιχεία επίκαιρα, αυτά που μας απασχολούν στις μέρες μας κι είναι τόσο βαθιά υπαρξιακά που αναπόφευκτα τα βρίσκουμε στις σελίδες και τις γραφές των αρχαίων προγόνων μας. Η παράσταση που έχει στηθεί, νομίζω ότι έχει γίνει με μεγάλο σεβασμό για τις ανάγκες και τα προβλήματα που βιώνουμε σήμερα, με πολλή σκέψη και συνείδηση για ό,τι μας απασχολεί ως λαό, ενώ η συγκίνηση που προκαλεί σε όσους μας έχουν τιμήσει ως τώρα πέρα από το γέλιο και την ανάταση, μας επιβεβαιώνει πώς το υλικό που χρησιμοποιήσαμε ως σύνδεση ήταν το σωστό.
Τι είναι εκείνο που προσπαθήσατε με το σκηνοθέτη να χαρακτηρίζει την συγκεκριμένη παράσταση και ποιο είναι εκείνο το μήνυμα που θα θέλατε φεύγοντας ο θεατής να έχει εισπράξει;
Θέλαμε να χτυπά χορδές πολύ δικές του, προσωπικές όσο και πανανθρώπινες. Θέλαμε να δει τον εαυτό του ως κύριο ρυθμιστή της δικής του της ζωής, όπως τον βλέπει και ως μέλος ενός συνόλου, θέλαμε να συνειδητοποιήσει την θέση του στον κόσμο και να επιλέξει τον τρόπο που θέλει να ζήσει, έχοντας το δικαίωμα να ονειρεύεται. Θέλαμε την αλήθεια- με την οποία μπολιάσαμε την παράσταση στην βάση της- να την αναγνωρίσει και μέσα του και να νιώσει πως δεν είναι μόνος.
Είναι άλλη η προετοιμασία για ένα ηθοποιό όταν θα βρεθεί να παίξει στην Επίδαυρο, ή θα μου έλεγες ότι προσωπικό σου είναι να είσαι παντού το ίδιο καλός;
Για μένα προσωπικά δεν έχει διαφορά. Θέλει σίγουρα μεγαλύτερη συγκέντρωση ενέργειας από μεριάς σου από την στιγμή που έχεις απέναντί σου 10.000 κόσμο και θα πρέπει να απευθυνθείς σε όλους, αλλά η δουλειά που έχεις να κάνεις πριν βρεθείς στην σκηνή, φρονώ πως είναι η ίδια.
«ΘΕΛΑΜΕ Ο ΘΕΑΤΗΣ ΝΑ ΔΕΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ!»
Όλα αυτά που έχουν γίνει στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια πιστεύεις πως μας έκαναν μόνο κακό, ή εν τέλει αναθεωρήσαμε πράγματα, πρόσωπα και καταστάσεις και τελικά βγήκαμε κερδισμένοι, ή όχι;
Μόνο κέρδος παίρνουμε από ο,τιδήποτε. Μαζί με τα κακά υπάρχουν και πολλά καλά. Το θέμα είναι τί επιλέγεις να δεις. Εγώ βλέπω πολλά καλά έστω κι αν με την άκρη του ματιού μου διακρίνω και κάποια που δεν μου αρέσουν και ίσως με στεναχωρούν. Αλλά προχωράμε ,όλα καλά.
Μετά από όσα έχεις επιτύχει μέχρι σήμερα στον καλλιτεχνικό χώρο, ποια είναι σήμερα η προτεραιότητα σου, το κείμενο, ο ρόλος, οι συνεργάτες;
Ήταν και παραμένει το σύνολο όλων, η σύνθεση. Όλα παίζουν ρόλο για μένα και έχουν την ίδια βαρύτητα
Τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί κατά πολύ οι θεατρικές παραγωγές. Είμαστε ευχαριστημένοι για αυτό; Σε έχει βοηθήσει ας πούμε να γίνεις πιο επιλεκτικός;
Αυτό είναι καλό για το θέατρο και για το κόσμο που έρχεται στο θέατρο εφ’ όσον οι παραστάσεις που γίνονται, τιμάνε και τον χώρο μας, αλλά κυρίως τον κόσμο. Το να είσαι επιλεκτικός δεν έχει νομίζω να κάνει με το ποσοστό προσφοράς. Είναι περισσότερες ίσως οι επιλογές, αλλά δεν σημαίνει πως οι επιλογές που έχεις σε καλύπτουν. Ο κάθε ένας έχει ένα δικό του αξιακό σύστημα σύμφωνα με το οποίο επιλέγει, είτε έχει μία, είτε δέκα προτάσεις. Για μένα το θέατρο δεν είναι χρωματολόγιο. Δεν μου κάνει αυτό το χρώμα, μου αρέσει το διπλανό. Είναι κάτι άλλο στο κεφάλι μου το φτωχό.
Η ανάγκη για επιβίωση, το στρίμωγμα, πως επηρεάζουν έναν ηθοποιό; Μπορεί να τον οδηγήσουν σε επιλογές που ίσως μετανιώσει; Θα επέλεγες ας πούμε να κάνεις μόνο θέατρο κι όχι τηλεόραση, αν άντεχες οικονομικά;
Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Πρέπει να είναι έτοιμος να πάρει και την ευθύνη τους, τόσο απλά. Όσο για το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, ναι θα μπορούσα να κάνω μόνο θέατρο και μακάρι το σύστημα στην Ελλάδα να ήταν έτσι δομημένο ώστε να μπορούμε να επιβιώσουμε μόνο από αυτό.
Καθώς είσαι ένας πολυποίκιλος τόσο ως άνθρωπος, όσο και ηθοποιός, θα έλεγες πως είναι εύκολο να είσαι υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση κάποιου άλλου, ή όχι; Πως τον αφήνεις να σε προσεγγίσει;
Όλα γίνονται εύκολα Νίκο αν θες και όλα γίνονται πάλι πιο δύσκολα όταν δεν θες. Και αυτό ισχύει φυσικά και για τις δύο πλευρές.
Ερωτεύομαι, χαμογελώ, φοβάμαι, ονειρεύομαι, θυμάμαι, 5 λέξεις που θα έλεγες χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν τις ακούς τι εικόνες σου έρχονται στο μυαλό;
Χαμογελώ
Παιδί
Τίποτα
Πετάω
Ζωή
Ο Λεωνίδας μοιράζεται τις σκέψεις και τις απόψεις του με το Νίκο Ελευθερίου