Είναι διαφορετική η ερμηνευτική προσέγγιση ενός ρόλου για να ζωντανέψεις έναν αληθινό χαρακτήρα, από έναν φανταστικό, ή ανύπαρκτο;
Δε θα έλεγα ότι αντιμετώπισα την Αθηνά Χατζηεσμέρ διαφορετικά επειδή ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Με βοήθησαν βεβαίως οι πληροφορίες για τη ζωή και τη δράση της , αλλά δεν παύει για μένα, στην παράσταση, να είναι ένα δραματουργικό πρόσωπο στα πλαίσια ενός έργου.
Πως γεννήθηκε η ιδέα για να πάρει σάρκα και οστά η «Αθηνά»; Το ψάξατε και κάπως περισσότερο ιστορικά;
Η «Αθηνά» είναι μια δουλειά ομαδική. Αποφασίσαμε να φωτίσουμε τη ζωή και τη δράση ενός νέου επαναστατημένου ανθρώπου της εποχής της, με κίνητρο να επικοινωνήσουμε το στοιχείο της επαναστατικότητας στο σήμερα. Για να γίνει η παράσταση κάναμε έρευνα ιστορική και καλλιτεχνική.
Τα τελευταία χρόνια γίνονται όλο και περισσότερες παραγωγές θεατρικές. Αυτό είναι σίγουρα θετικό, αντίστοιχα έχει βοηθήσει στο να είσαστε πιο επιλεκτικοί, να κάνετε πιο εύκολα πράγματα, ή όχι;
Οι περισσότερες παραγωγές δε σημαίνουν απαραίτητα και καλές συνθήκες εργασίας και δημιουργίας. Μάλλον θα έλεγα το αντίθετο. Είναι λίγοι εκείνοι οι πυρήνες στο θέατρο που εξακολουθούν να προσφέρουν αξιοπρεπείς και επαγγελματικές συνθήκες στους δημιουργούς και υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικό έργο. Μετρημένοι στα δάχτυλα. Από κει και πέρα το χάος..
Με γονείς ηθοποιούς, ήταν λίγο φυσικό επακόλουθο να ασχοληθείς με την υποκριτική τέχνη, να την αγαπήσεις και εν τέλει να την κάνεις βασικό τρόπο ζωής σου;
Μάλλον με επηρέασε αρκετά. Δε μπορώ να ισχυριστώ το αντίθετο εκ των πραγμάτων..
“Είναι λίγοι εκείνοι οι πυρήνες στο θέατρο που εξακολουθούν να προσφέρουν αξιοπρεπείς και επαγγελματικές συνθήκες”
Η Τέχνη τι ρόλο έχει στη ζωή μας, στην καθημερινότητα; Καλείται να πρωταγωνιστήσει στο να μας αφυπνίζει, στο να μας ευαισθητοποιεί, να μας ενημερώνει, ή απλώς υπάρχει κι ο καθένας επιλέγει;
Η τέχνη νομίζω καθρεφτίζει τον άνθρωπο στον άνθρωπο. Μέσα από τα φίλτρα της αντίληψης των καλλιτεχνών ο δέκτης επαναπροσδιορίζει την πραγματικότητα και μετακινείται. Ακονίζεται η συνείδηση, εμπλουτίζεται και διευρύνεται.
Η ανάγκη για επιβίωση, το στρίμωγμα που υπάρχει γύρω μας, πως επηρεάζουν έναν ηθοποιό; Μπορεί να τον οδηγήσουν σε επιλογές που ίσως στην πορεία τις μετανιώσει;
Έχω εκπαιδευτεί σε μια σχετικά ασκητική ζωή που μου επιτρέπει να προσέχω πολύ τις συνεργασίες και τις επιλογές μου. Δεν έχω βέβαια παιδιά και οικογένεια, οπότε προς το παρόν λειτουργώ σε έναν βαθμό εκ του ασφαλούς.. Οι ανάγκες μου περιορίζονται στην τροφή, τη στέγη και την ένδυση προκειμένου να μπορώ να κάνω θέατρο με τον τρόπο που πιστεύω. Η κρίση στην οικονομία πάντως και η συνεχής αγωνία έχουν επηρεάσει και τους ηθοποιούς όπως όλους τους εργαζόμενους.
«Έχω εκπαιδευτεί σε μια σχετικά ασκητική ζωή που μου επιτρέπει να προσέχω πολύ τις συνεργασίες και τις επιλογές μου!»
Είσαι ένα πολύ όμορφο κορίτσι. Υπήρξαν όμως και υπάρχουν φορές που αυτό αντί να παίξει θετικό ρόλο, που μάλλον λειτούργησε ανασταλτικά;
Δεν ξέρω εάν έχω απορριφθεί από ενδεχόμενες συνεργασίες λόγω εξωτερικής εμφάνισης. Σε όσες πάντως έχω τελικά υπάρξει δεν έχω αντιμετωπίσει πρόβλημα. Η ομορφιά είναι και στοιχείο αρκετά υποκειμενικό..
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τον πρώτο λόγο στη ζωή μας. Εσύ ποιον εμπιστεύεσαι πιο πολύ; Ποιος λειτουργεί πιο καταλυτικά στις επιλογές και τις αποφάσεις σου, ακόμη και συμβουλευτικά;
Θα έβαζα πρώτους τους πολύ στενούς μου φίλους και τους γονείς μου. Έχω πάντα βέβαια τη συνείδηση ότι κανείς δε μπορεί να ξέρει καλύτερα από το «στομάχι» μου τι πρέπει τελικά να κάνω.
Ο έρωτας στο θέατρο, στα τραγούδια, στα βιβλία, φαντάζει σαγηνευτικός, απόλυτος, εμπνευστής, αλλά και αδηφάγος. Στην αληθινή ζωή ποια είναι η προσωπική σου εκτίμηση;
Για να έχει τέτοια θέση στην τέχνη, μάλλον θα μας απασχολεί και στη ζωή..
Ερωτεύομαι, χαμογελώ, φοβάμαι, ονειρεύομαι, θυμάμαι, 5 λέξεις που θα έλεγες χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν τις ακούς τι εικόνες σου έρχονται στο μυαλό;
Ερωτεύομαι: χάος, χαμογελώ: φως, φοβάμαι: σκοτάδι, ονειρεύομαι: ουρανός, θυμάμαι: παιδί.
Η γλυκύτατη Ηλιάνα μιλά, αποκαλύπτει, περιγράφει στο Νίκο Ελευθερίου