«Αιτούμαι άδεια επιβίωσης»

Στο Μεταξουργείο σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο που ξαναβρίσκει τη φωνή του μέσα από τη χρήση και τη χρησιμότητά του, η ομάδα θεάτρου Εντροπία ξανανοίγει το κεφάλαιο της προσφυγιάς,  της πατρίδας, της ταυτότητας-της υλικής, ή της άυλης- μέσα από την παράσταση «How a place becomes a person»  με το συντονισμό της Μαρίλλης  Μαστραντώνη. Η παράσταση αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης ευρωπαϊκής συνεργασίας με τίτλο Intimate Bridges και επιχειρεί να γεφυρώσει κενά και να αμφισβητήσει στερεοτυπικές εικόνες μέσα από παραστάσεις «ενδόμυχου χαρακτήρα». 

Αξιοποιώντας το θέατρο ντοκουμέντο και το θέατρο της επινόησης η ομάδα δούλεψε επάνω σε ένα πλούσιο υλικό μαρτυριών από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές των γεγονότων  (persons) και τους τόπους (places), οι οποίοι συνιστούν κομμάτι της ζωής τους, ρίχνοντας φως στο τι είναι πατρίδα τελικά, εάν βέβαια υφίσταται τελικά. Το υλικό αυτό αρθρώθηκε σε θεατρικό λόγο από τους ίδιους τους συντελεστές κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας.

Η παράσταση ξεκινά δυναμικά με μια διάδραση με το κοινό, η οποία στηρίζεται στην ετοιμότητα των performers και το συντονισμό τους με την πλατεία. Έτσι δίνει εξ αρχής το στίγμα της συμμετοχής των θεατών σε αυτό που θα παρουσιαστεί και στοχεύει στο ξεβόλεμα από την καρέκλα του αδιάφορου  παρατηρητή των ιστοριών που ξετυλίγονται...  Το survivor  μεταμορφώνεται σε παιχνίδι γνώσεων και αυτογνωσίας, η επίδειξη μόδας με την χάρτινη τουαλέτα ξεγυμνώνει την υποκρισία του δυτικού κόσμου.  Το επαναλαμβανόμενο τέχνασμα της φωτογράφισης με μια από τις πρωταγωνίστριες των ιστοριών είναι ιδιαίτερα ευρηματικό καθώς παραπέμπει στον πολιτισμό της εικόνας, αλλά και ταυτόχρονα δίνει την ευκαιρία να δούμε με μια άλλη ματιά το πρόσωπό μας στην φωτογραφία.

«Φωτογραφηθήκαμε λοιπόν!»