Κατ’ αρχάς ένα άρτιο κείμενο που παντρεύει ιδανικά όλα όσα μας περιβάλλουν και δεν διστάζει να τα σχολιάσει με μοναδικό τρόπο.

Η κοινωνία των αξιών και των συμφερόντων. Η Ιατρική ως λειτούργημα, η θρησκεία ως χειραγώγηση, η οικογένεια που θέλει να ελέγχει και αδιαφορεί για τα αληθινά συναισθήματα, η δημοσιγραφία που ξεπουλάει τους πάντες.

Ο Κώστας Λεϊμονής γράφει ένα άρτιο κείμενο που δεν αφήνει τίποτα και κανέναν ασχολίαστο.

Το έργο αναφέρεται σε έναν ιατροδισκαστή που αναλαμβάνει να βγάλει πόρισμα για το πως πέθανε η Έλλη Λαδά, η οποία βρέθηκε νεκρή, ενω προσπαθούσε να ανακαλύψει το φάρμακο για τον καρκίνο. Ένας δικηγόρος μεγαλοβιομηχανίας φαρμάκων τον πιέζει να βγάλει πόρισμα αυτοκτονίας. Ένας δημοσιογράφος να του εκμεεύσει το πόρισμα πριν από τους άλλους με ‘αντάλλαγμα’  να μην αναφερθεί στην προσωπική του ζωή και τα ‘παραστρατήματά του. Ένας υπεύθυνος της εκκλησίας ότι δεν ήταν αυτοκτονία γιατί ο σεβασμιότατος είχε καλές σχέσεις με τη θανούσα και αφήνει και πολλά στην εκκλησία και τέλος ο πατέρας της που θεωρεί πως ήταν σωστά όλα εκείνα που έπραξε για την κόρη του.

Στο ρόλο του Ιατροδικαστή ο εξαιρετικός Χάρης Σώζος σε ένα ερμηνευτικό ρεσιτάλ. Τους υπόλοιπους ρόλους τους ανέλαβε και τους έφερε εις πέρα ο Χρήστος Ευθυμίου και ήταν πολύ καλός.

Σκηνοθετικά ο Παντελής Παπαδόπουλος έδωσε στην παράσταση ρυθμό, εντάσεις και σου κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι τη λήξη της. Λειτουργικό το σκηνικό της Πολιτίμης Μαχαίρα και η μουσική του Ραφαήλ Πυλαρινού συνοδευτική όπου χρειαζόταν και σε πρώτο πλάνο όπου έπρεπε.

Μην τη χάσετε! Κάθε Σάββατο στις 6.30 και κάθε Κυριακή στις 9 στο Θέατρο «Αλκμήνη»!!! 

Είδε, επέλεξε, σχολιάζει ο Νίκος Ελευθερίου