Την Κατερίνα την γνώρισα στις αρχές του 1990 και 'δέσαμε' αμέσως. Με κατέκτησε με την αμεσότητά της, την ειλικρίνειά της, το ήθος της. Με μια απλότητα διάχυτη σε ότι κι αν έκανε. Δεν προέταξε ποτέ, ούτε το τεράστιο όνομα του πατέρα της, ούτε τα τραγούδια που είχε γράψει και είχαν ερμηνευθεί, γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία, από τον Πασχάλη Τερζή, την Τζένη Βάνου, την Γλυκερία, τον Τόλη Βοσκόπουλο, την Αθηναϊκή Κομπανία και τόσους άλλους. Ούτε καν για τις σπουδές της στη Νομική που το έμαθα τυχαία από κοινό μας φίλο.

Είχε ένα νοιάξιμο συγκινητικό και ουσιαστικό, πάντα ευπροσήγορη και πάντα αληθινή.

Και φέτος να'την σε διπλό ρόλο και ερμηνεύτρια και ηθοποιός. Το πόσο καμάρωνα όταν στα διάφορα πηγαδάκια μιλούσαν νέα παιδιά τόσο κολακευτικά για εκείνη, "Ρε εσύ τι καλή που είναι αυτή", "Καλά έχουν μια κυρία στην παράσταση που τα σπάει", "Η τραγουδίστρια είναι όλα τα λεφτά" κι εγώ να συγκινούμαι, αλλά και να κρυφογελάω μαζί τους.

Που να ξέρατε έλεγα μέσα μου, τι ατόφιο χρυσάφι είναι αυτό το πλάσμα και με όλα αυτά και άλλα τόσα, είπαμε να θυμηθούμε τα παλιά, αλλά κυρίως να παραμείνουμε εδώ στο σήμερα, καλύτεροι από ποτέ. Κυρίες και κύριοι, ναι ανακαλύψτε ξανά την κα Κατερίνα Κόρου σε μια κουβάντα από καρδιάς!

Θα έλεγε κανείς, πως ξανασυστήθηκες φέτος στο κοινό. Πως σε γνώρισαν μέσα από την «Κάντω» παιδιά που δεν σε ήξεραν, που σε είχαν ακούσει σαν όνομα, αλλά όχι σαν τραγουδίστρια. Πως μετά από μια ηθελημένη αποχή, επανήλθες δυναμικά και ουσιαστικά και σε ένα πάντρεμα μουσικής και θεάτρου και τα κατάφερες επάξια. Οι δικές σου εντυπώσεις;

Σε ευχαριστώ πολύ Νίκο μου για τα καλά σου λόγια. Πράγματι αισθάνομαι και εισπράττω από τον κόσμο ότι συστήθηκα ξανά.  Είναι πολύ όμορφο όλο αυτό που εισέπραξα όλο το καλοκαίρι. Νέες γενιές παντρεμένες με παλαιότερες όλες ένα σε μια θεατρική παράσταση, την Κάντω Τζαβέλλα του Θανάση Σταυρόπουλου,  σε σκηνοθεσία Μενέλαου Τζαβέλλα, που τα είχε όλα. Είχε άξιους συντελεστές, γιατί σημασία έχει η ομάδα. Είχε ένα εξαιρετικό κείμενο. Μια μεγάλη παραγωγή του Μαυρίκιου Μαυρικίου,  με σύμβουλο τη Νινέττα Λεμπέση. Είχε τόσο καλούς και προικισμένος ηθοποιούς, την Αθηνά Τσιλύρα,  τη Νέλλη Γκίνη,  το Γιώργο Γιαννόπουλο,  τη Θεοδώρα Σιάρκου και τόσους νεότερους καλούς  ηθοποιούς. Ήμασταν 15 άνθρωποι επί σκηνής σε τόσο δύσκολες εποχές. Είχαμε κανονικό σκηνικό και πολλά κοστούμια. Δεν κάναμε καμία έκπτωση στην περιοδεία.  Τολμώ να πω πως εισέπραξα το χειροκρότημα του κοινού και ως προς εμένα γιατί ως προς την παράσταση είναι δεδομένο, έγινε παντού χαμός.

Η Κατερίνα μαζί με τους αξέχαστους Γιώργο Κόρο και Αντώνη Καλογιάννη!

Μια γυναίκα, όπως Εσύ που κατάγεται και μεγαλώνει σε καλλιτεχνική οικογένεια, είναι δεδομένο ότι ο δρόμος της δεν θα μπορούσε να είναι μακριά από τη μουσική;

Τώρα που πέρασαν τα χρόνια μπορώ με βεβαιότητα να  πω πως ναι δε θα μπορούσα να είμαι πουθενά αλλού παρα μόνο μέσα στη μουσική. Ο παππούς μου Νίκος Κόρος ήταν ιεροψάλτης και Δάσκαλος της Βυζαντινής Μουσικής.  Ο πατέρας μου άφησε το δικό του λιθαράκι στη μουσική. Δε θα τον κρίνω εγώ, τον έχει κρίνει ο κόσμος. Δεν μπορώ να υπαρξω χωρίς τη μουσική. 

Παρ’ όλα αυτά πότε θα μας έλεγες ότι σου γίνεται συνείδηση, ότι Εσύ και το τραγούδι, τόσο ως γραφή, όσο κι ως ερμηνεύτρια, είσαστε αναπόσπαστο κομμάτι και θα κινείστε μαζί δια βίου;

Από πολύ μικρή ηλικία με φώναζαν στη γειτονιά για να τους τραγουδάω. Μετά ξεκίνησα να γράφω τα πρώτα μου τραγούδια και να τα δίνω χωρίς εγώ καν να τραγουδάω ακόμα.  Και για πολλά χρόνια όλα τα μεγάλα ονόματα της μουσικής τραγουδούσαν τα δικά μου κομμάτια. Πολύ αργότερα άρχισα να τραγουδάω επαγγελματικά.

"Δεν μπορώ να υπαρξω χωρίς τη μουσική!"

Αυτό το περίεργο και ιδιαίτερο και πολύπαθο καλοκαίρι, πόσο εύκολο είναι να κάνει κάποιος εμφανίσεις ανά την Ελλάδα και μάλιστα σε μια παράσταση που έχει σκηνικό, κοστούμια και που δεν είναι τόσο διαχειρίσιμη η μετακίνησή της;

Χαίρομαι που το αναφέρεις γιατί είδες την παράσταση και όταν την βλέπεις είναι εύλογο να απορείς με την τρέλα μας. Γιατί τρέλα είναι αυτό που κάναμε όλοι μας. Αλλά ξεκινώντας από την παραγωγή δεν θελήσαμε να κάνουμε καμία έκπτωση με απόλυτο σεβασμό στο κοινό. Και το εισπράξαμε το μπράβο και αυτή είναι η μεγαλύτερη μας επιβράβευση. 

Το τραγούδι τί είναι για Σένα, μια εσωτερική ανάγκη, μια μορφή έκφρασης, κάτι που σε κάνει να ξεφεύγεις γλυκά από τη μονότονη καθημερινότητα-πραγματικότητα, ή κάτι άλλο;

Η αναπνοή μου, η ανάσα μου, ο τρόπος έκφρασης μου, η ζωή μου η ίδια. 

Μπορεί θεωρείς η τέχνη να ευαισθητοποιήσει και να κινητοποιήσει, ή λειτουργεί κυρίως ως μέσο έκφρασης συναισθημάτων; Κι έχει εν τέλει την δύναμη να ενώνει τους ανθρώπους;

Αλίμονο εάν η τέχνη στην οποία της μορφή δεν ευαισθητοποιούσε και δεν κινητοποιούσε καταστάσεις. Θα βρισκόμασταν ακόμα στις σπηλιές κλεισμένοι.  Πάντα μέσω της Τέχνης πηγαίναμε μπροστά. Άνοιγαν οι ορίζοντες μας. Δες τώρα με τον εγκλεισμό,  υπάρχει κάποιος που δεν άκουγε μουσική;

"Το τραγούδι είναι η αναπνοή μου, η ανάσα μου, ο τρόπος έκφρασης μου, η ζωή μου η ίδια!"

Τι σημαίνει για Σένα καλό τραγούδι και πόσο βαρύνει ο λόγος σου στην επιλογή των καινούργιων σου τραγουδιών, τι θα σε ιντριγκάριζε για να μπεις στη διαδικασία της ανεύρεσης και της ολοκλήρωσής τους;

Καλό τραγούδι είναι το τραγούδι το γραμμένο από μεράκι. Με σεβασμό στην τέχνη. Με αξιόλογους συνεργάτες ταγμένους στον ίδιο σκοπό.  Ετοιμάζω με αυτόν τον τρόπο τον καινούργιο μου δίσκο, που θα κυκλοφορήσει σύντομα. Συμμετεχει ο Γιώργος Νταλάρας σε ένα τραγούδι, να μια εμπνευσμένη συνεύρεση.  Μπορεί το τραγούδι να μην είναι καλό όταν υπάρχει ο Γιώργος; Τον οποίο γνωρίζω από τα πρώτα μου βήματα και με τον οποίο έκανα την πρώτη μου μεγάλη συναυλία στο εξωτερικό.  Γυρίσαμε μαζί όλον τον κόσμο. 

Έχουν αλλάξει τα πράγματα στο Ελληνικό τραγούδι της κρίσης, των τελευταίων χρόνων; Έχει γίνει κάποιου είδους ξεκαθάρισμα; Πως το βλέπεις εσύ από τη μεριά σου;

Έχουν αλλάξει τα πράγματα παντού όχι μόνο στο τραγούδι. Είναι τέλος εποχής σε πολλά πράγματα. Πάντα όμως μέσα από τις στάχτες γεννιούνται νέες καταστάσεις, ελπιδοφόρες και δημιουργικές. Έχω πιστη στους νέους ανθρώπους. 

Μαζί με τη φίλη της και αγαπημένη ηθοποιό Άννα Φόνσου!

Πώς βρίσκεις τις ισορροπίες σου, έτσι ώστε τα πράγματα να είναι εναρμονισμένα με τέτοιο τρόπο, τόσο στη δουλειά σου, όσο και στην προσωπική σου ζωή;

Εμεις οι καλλιτέχνες είμαστε ερωτευμένοι με τη τέχνη μας. Δεν υπάρχει ισορροπία, πως θα μπορούσε άλλωστε με τα ωράρια μας που δεν είναι φυσιολογικά. Δεν μπορείς άλλωστε να τα έχεις όλα. 

Πόσο ζωτικής σημασίας είναι για Σένα ο χώρος της μουσικής και του τραγουδιού Κατερίνα και ποια θα μας έλεγες πως είναι τα άμεσα σχέδιά σου;

Στα άμεσα σχέδια, όπως σου ανέφερα ετοιμάζω τον δίσκο μου, συζητάω και πολλά καινούργια πράγματα πολύ ξεχωριστά και πολύ ενδιαφέροντα και φυσικά υπάρχει πάντα η παράσταση “Κάντω Τζαβέλλα” που αναμένεται να συνεχίσει την θριαμβευτική της πορεία και για τη χειμερινή περίοδο.

Εδώ μαζί με τους συναδέλφους της Λάκη Χαλκιά και τον αξέχαστο Δημήτρη Μητροπάνο!

Μου ανέφερες Κατερίνα κάποια ονόματα προηγουμένως, τόσο συναδέλφων σου, όσο και δημιουργών. Θα σταματούσες κάπου όμως ιδιαίτερα, σε κάποια από τις συνεργασίες που θεωρείς ότι ίσως σε στιγμάτισαν;

Η Μαρινέλλα μου!!! 1990 - 91. Στη "Νεράιδα" ..είσαι η κορη του Γιώργου; Σε θυμάμαι όταν ήμουν με τον Τόλη που ήρθες με τον Γιώργο τον πατερα σου να του δώσεις τραγούδια. Θυμήθηκε τη συνεργασια τους με τον Στέλιο και τον πατέρα.. Μετά το ονομά της και του Αντώνη Καλογιάννη έβαλε το δικο μου στη μαρκίζα.. όλοι οι τραγουδιστές της έκαναν δεύτερες φωνές από την κουιντα.. Η Μαρινελλα ειπε στον Φίλιππο Παπαθεοδωρου. Η Κατερίνα δε θα κάνει δεύτερες θα πούμε μαζί δύο ντουέτα...σοκ εγώ!!!! Έτρεμαν τα πόδια μου..από το τρακ. Ίσιωσε την πλάτη σου μου έλεγε, θα φοράς μόνο κόκκινο κραγιόν, πάμε να δω τα φορέματα σου ..άπαπα ποιος τα αγόρασε αυτά η μαμά σου;(γελια).. Μ'εμαθε να στέκομαι, να ντυνομαι ...μην ξανακάνεις περμαναααάντ!!!!! Έβαλε τον Δημήτρη και με κούρεψε..χαχααα!! Έλειψε για ένα σύντομο ταξίδι στη Αμερικη και είπε του Στηβ: Μην ανησυχείς ξέρει η μικρή... θα την καθοδηγεί και ο Αντώνης.. Μετά τη Νεράιδα Θεσσαλονίκη.. με συμβουλευε για όλα τα θέματα και τα προσωπικά μου στο καμαρίνι της με τις ωρες...μου έδωσε χώρο με τίμησε στην ουσία...ήταν ανοιχτή η αγκαλιά της για μένα.. οι στιγμές μαζί της στην πίστα ήταν μαγικές.. η Θεα Μαρινελλα κι εγώ να τραγουδάμε μαζί!!!!!!!!! Η γενναιοδωρία της μου χάραξε τη ψυχή μου και την πορεία μου..επί ίσοις όροις με το ίνδαλμα μου... Πόσο την αγαπώ και θα την αγαπώ για πάντα!! Την ευχαριστώ πολύ απο καρδιάς, είμαι ευγνώμων!!

Ερωτεύομαι, χαμογελώ, φοβάμαι, ονειρεύομαι, θυμάμαι, 5 λέξεις που θα έλεγες χωρίς δεύτερη σκέψη όταν τις ακούς, τι εικόνες σου έρχονται στο μυαλό;

Κι είμαστε ακόμα στη σκηνή σαν ροκ συγκρότημα κι αν μας αντέξει το σκοινί θα φανεί στο χειροκρότημα.

Η τραγουδίστρια Κατερίνα Κόρου μοιράζεται σκέψεις, απόψεις της και σχόλια με το Νίκο Ελευθερίου