«Τα λάθη κι η γνώση τους, μας κάνουν πιο ισχυρούς!»

Το έργο αναφέρεται στο είναι και στο φαίνεσθαι των πραγμάτων, και πόσο πολύ εύκολα μπορούμε να παρασυρθούμε. Δεν θεωρείς πως πολύ συχνά συμβαίνει το ίδιο και στη ζωή μας;

Η επιδερμική προσσέγγιση σε οποιαδήποτε συνθήκη στην πορεία μας, εξαιτίας της έλλειψης αντιληπτικής ικανότητας, αλλά και στοχασμού είναι κατά την αποψή μου ένα μειονέκτημα που μπορεί να σε παρασύρει. Από την μέχρι τώρα εμπειρία μου στη ζωή αυτό που μπορώ να πω είναι πως όχι μόνο αληθεύει, αλλά αποτελεί κριτήριο για την επιλογή αποφάσεων που ο αντίκτυπός τους ενέχει τις περισσότερες φορές κατάφορη αδικία.

Γιατί από φύσει είμαστε πιο επικριτικοί με τους γύρω μας και ιδιαίτερα με αυτούς που θεωρούμε ‘εχθρούς’, αντί να είμαστε πιο ελαστικοί και πιο συζητήσιμοι;

Πιστεύω πως η διαφορά ανάμεσα στη επίκριση και στην συνδιαλλαγή είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος... και αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να δούμε και τις δύο πλευρές τότε είναι πολύ δύσκολο να προσεγγίσουμε την αντικειμενικότητα  που είναι ένας βασικός παράγοντας  λήψης αποφάσεων. Η μη λογική προσέγγιση δηλαδή, η μη σωστή διαδοχή συγκεκριμένων λογικών ενοτήτων-βημάτων βαραίνει κάθε φορά, ανάλογα με αυτό που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Σκεφτείτε λοιπόν πόσο εύκολο είναι σε αυτές τις περιπτώσεις η παλάντζα να γύρει εκεί που η λογική προσέγγιση μετατρέπεται σε αδυναμία.

Αφήνουμε τους άλλους γύρω μας να μας δείξουν τα λάθη μας; Ή λόγω των γοργών ρυθμών έχουμε θωρακιστεί με την ασπίδα του αλάθητου και προχωράμε σε λάθος δρόμους;

Αυτό είναι πολύ πιθανό να συμβαίνει και αν δεν γινόταν σε στιγμές που μπορεί τα λάθη να είναι μοιραία ενδεχομένως δεν θα ήταν πρόβλημα. Οι γοργοί ρυθμοί μπορεί να λειτουργήσουν ως άλλοθι, αλλά η θωράκιση είναι τρωτή, ιδεατή και σε καμία περίπτωση δε μας κάνει καλύτερους και έτοιμους να ζητήσουμε συγνώμη ως παραδοχή. Άλλωστε τα λάθη και η γνώση τους είναι αυτά που μπορεί να μας κάνουν ακόμη πιό ισχυρούς.

Τόσες δεκαετίες μετά από όταν γράφτηκε το έργο, φαντάζει σκανδαλωδώς επίκαιρο, δικαιώνοντας από τη μια τη δημοφιλία του και τη διαχρονικότητά του, αλλά και πως δεν έχουμε αλλάξει σαν ανθρώπινοι χαρακτήρες;

Η ιστορία επαναλαμβάνεται, οι άνθρωποι επαναλαμβανόμαστε απλά. Σε κάθε επανάληψη, κάποιοι μπορούν να ξεχωρίσουν χρησιμοποιώντας λογική, σκέψη, στοχασμό. Ας προσπαθήσουμε να ανήκουμε σε αυτή την κατηγορία. Βρίσκω ιδιαίτερα ελκυστικό το γεγονός να μπορώ ως μονάδα να αντιπαραθέττω λογικές και επιχειρήματα που είναι ικανά να στρέψουν τη σκέψη προς το γενικό όφελος.

Στον ελεύθερο χρόνο σου, τι βιβλία διαβάζεις; Τι μουσικές ακούς; Και ποιες ταινίες προτιμάς να σε χαλαρώνουν;

Διαβάζω οτιδήποτε μπορεί να διαβαστεί, γιατί κατά τη γνώμη μου δεν διαβάζονται τα πάντα. Με την ίδια λογική ακούω διάφορες μουσικές και παρακολουθώ πολλές ταινίες...!!!

«Οφείλουμε σεβασμό στο Θέατρο και στον τρόπο που στεκόμαστε απέναντί του!»

Tα τελευταία χρόνια γίνονται όλο και περισσότερες παραγωγές θεατρικές. Αυτό είναι σίγουρα θετικό, αντίστοιχα έχει βοηθήσει στο να είσαστε και πιο επιλεκτικοί;

Δεν είμαι σίγουρος για τη θετικότητα ή όχι, δεν ξέρω αν μπορεί να αντέξει κάτι τέτοιο η δική μας «αγορά»....μπορεί και όχι. Όπως και να ’χει οφείλουμε ένα σεβασμό στο θέατρο και στον τρόπο που στεκόμαστε απέναντι του αν και εφόσον αποφασίσουμε να συνδιαλλαγούμε μαζί του. Όσον αφορά στις επιλογές, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι οι πολυάριθμες παραστάσεις δεν σηματοδοτούν και αντίστοιχες προτάσεις. Από την άλλη έτσι και αλλιώς είμαι επιλεκτικός.

Τι θα μου έλεγες πως είναι εκείνο που μπορεί να σου φτιάξει, ή αντίστροφα να σου χαλάσει τη διάθεση, κατά τη διάρκεια ενός περιπάτου στην Αθήνα;

Η Αθήνα πληροί όλες τις προυποθέσεις ώστε να χαρακτηριστεί πόλος έλξης για όλους όσους την επισκέπτονται, πόσο μάλλον για αυτούς που ζουν στην ευρύτερη περιοχή. Όσοι είναι σε θέσεις ευθύνης οφείλουν αυτό να το κάνουν πράξη. Φτιάχνει η διάθεσή μου με κάθε είδους κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση και χαλάει με οτιδήποτε παραμορφώνει την ταυτότητά της!!!!

«Είναι σαγηνευτική η υπερέκκριση αδρεναλίνης σε ένα γεμάτο Θέατρο»

Αναπολείς πράγματα, πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις από την γενέτειρά σου; Ή θα έλεγες πως υπάρχει πληρότητα με τα πράγματα και τα πρόσωπα, εδώ που βρίσκεσαι;

Ναι γιατί έχω σημεία αναφοράς, τα οποία με δένουν με το παρελθόν. Έχω την οικογένειά μου, ανθρώπους που με αγαπούν και τους αγαπώ. Το ίδιο συμβαίνει και εδώ που ζω τώρα. Δεν ξέρω να μιλήσω για πληρότητα, ξέρω όμως ότι έχω μάθει να σέβομαι και να εκτιμώ όσα μου δίνονται στη ζωή!!!

Στους «Ενόρκους», καταφέρνετε να έχετε έναν ιδανικό συγκερασμό παλιότερης φουρνιάς θεατρίνων με νεώτερης γενιάς και ταυτόχρονα σε ένα μη κεντρικό θέατρο να έχει ένα καλλιτεχνικό και εμπορικό αποτέλεσμα αξιοζήλευτο. Μας το σχολιάζεις;

Δεν εξηγούνται όλα κάθε φορά...άσε που αν υπήρχε συνταγή επιτυχίας θα τη χρησιμοποιούσαν όλοι. Έχει νομίζω να κάνει περισσότερο με το ένστικτο επιλογής στην προκειμένη, με την απόφαση της Κωνσταντίνας Νικολαίδη και με το σεβασμό που έχουμε δείξει όλοι στο κείμενο και στους ρόλους. Αυτά σε συνδυασμό με την αγάπη και τη σκληρή δουλειά έφεραν αυτό το αποτέλεσμα. Αυτό είναι που έχει ήδη καθορίσει και την πορεία του έργου, είναι όμορφη και σαγηνευτική η υπερέκκριση αδρεναλίνης σε ενα γεμάτο θέατρο!!

Ερωτεύομαι, χαμογελώ, φοβάμαι, ονειρεύομαι, θυμάμαι, 5 λέξεις που θα έλεγες χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν τις ακούς τι εικόνες σου έρχονται στο μυαλό;

Ναι, πάντα, πολλές φορές, πολύ συχνά, πολλά, ....όταν ακούω αυτές τις λέξεις κάνω εικόνα τη ζωή μου!

Σκέψεις κι απόψεις του ηθοποιού Βασίλη Παλαιολόγου στο Νίκο Ελευθερίου