Πως θα χαρακτήριζες τη μέχρι τώρα πορεία σου; Θα μας έλεγες πως ήταν μια περίοδος εξερεύνησης, αναζήτησης, μαθήτευσης, κάτι άλλο;
Όλα αυτά μαζί. Δε νομίζω πως διαφέρω από τους υπόλοιπους ανθρώπους σε αυτό. Δεν είναι και στο χέρι μας... Θα εξερευνήσεις θες δε θες, θα πάρεις μαθήματα από τη ζωή, θα αναζητήσεις κάτι από ανάγκη.. Η διαφορετικότητα, βρίσκεται σε αυτό που διαλέγεις να κάνεις μετέπειτα με αυτά τα φόντα. Τι αφήνεις πίσω έχει σημασία, η παράδοση.
Με γονείς, ηθοποιό και σκηνοθέτη, ήταν λίγο φυσικό επακόλουθο να ασχοληθείς με την υποκριτική τέχνη, να την αγαπήσεις και εν τέλει να την κάνεις βασικό τρόπο ζωής σου;
Έχω εντάξει την τέχνη μέσα σε ό,τι κάνω ακόμα και όταν δεν έχει να κάνει με αυτήν άμεσα. Νομίζω ότι η τέχνη υπάρχει παντού, στη φύση, παντού.. Ό,τι πραγματικά αγαπούν οι γονείς σου, είναι πολύ πιθανώς να σου μεταδώσουν την ίδια αγάπη. Η αληθινή αγάπη είναι μεταδοτική και πολλαπλασιάζεται με την μετάδοση.
Γνώρισέ μας λίγο περισσότερο την Μάρτζι, την ηρωίδα που υποδύεσαι. Θα μας έλεγες πως έχετε κοινούς κώδικες; Και τι είναι εν τέλει το“Romantic Fools”;
Η Μάρτζι δε μασάει τα λόγια της και δεν ντρέπεται ! Είναι λίγο απελπισμένη από τις κατραπακιές, αλλά ελπίζει να βρει το ρομαντισμό με την αγάπη και συνεχίζει ψάχνοντας και εξερευνώντας. Οι ήρωες του έργου εχουν κοινούς κώδικες με όλους, θα μπορούσαν να είναι ο καθένας από εμάς. Ίσως εκεί οφείλεται και η επιτύχια της παράστασης. Όλους κάπου θα τους βρει και θα τους πιάσει το κειμενο και οι καταστάσεις. Δεν παίρνουμε τον εαυτό μας πολύ στα σοβαρά εκεί μέσα... Το έργο έχει αλήθεια, γέλιο, εκπλήξεις.. Σα να λέμε στον κόσμο, ελάτε να γελάσουμε με τα χάλια μας! Δεν είναι εύκολο να ψάχνεις την αγάπη καθώς αντιμετωπίζεις την καθημερινότητα του σήμερα!
Θα μας έλεγες πως ένας ηθοποιός όπως ο Νίκος Ορφανός μπορεί να καθοδηγήσει και να κατανοήσει καλύτερα έναν ηθοποιό, έτσι ώστε να του βγάλει τον καλύτερο εαυτό του στη σκηνή;
Ένας ηθοποιός γενικά εξ ορισμού, όχι απαραίτητα. Ίσα-ίσα που έχω δει ηθοποιούς στο ρόλο του σκηνοθέτη, να τα κάνουν μαντάρα και να ξεχνούν ως δια μαγείας πώς είναι να είσαι από την πλευρά του ηθοποιού. Ο Νίκος είναι η εξαίρεση. Από την πρώτη του (αν δεν κανω λάθος) σκηνοθεσία στο "Δάφνες και πικροδάφνες" που είχε ανεβάσει πριν μερικά χρόνια, τον είχα ξεχωρίσει. Πολύ μετρημένη και σωστή σκηνοθεσία. Ο Νίκος έχει αντίληψη και κρίση. Ειδικά με την κωμωδία το έχει πάρα πολύ, αντιλαμβάνεται το ρυθμό της, τις απαιτήσεις της. Με τους ηθοποιούς του είναι δε, υπέροχος. Φρόντιζε για το αρμονικό κλίμα των προβών, ακόμα και για τη διάθεση μας! Δεν μας πίεζε ποτέ αλλά μας κρατούσε σε μία εγρήγορση, άσε που μας έκανε να γελάμε συνέχεια. "Πρέπει να έχετε κέφια για να παίζετε κωμωδία". Είναι εξαιρετικός και σαν επαγγελματίας και σαν άνθρωπος.
Παρακολουθείς τα θεατρικά πράγματα της χώρας μας, αλλά και του εξωτερικού; Κάνεις συγκρίσεις, διαπιστώσεις, είσαι αισιόδοξη για την εξέλιξη των πραγμάτων;
Δεν είμαι πολύ αισιόδοξη η αλήθεια είναι. Όταν σε βλέπεις στο βασικό θεατρικό κορμό μιας χώρας πολιτικό σκηνικό με συμπλέγματα θεατρανθρώπων και πολιτικών, είναι ένα σημάδι πως το θέατρο της χώρας αυτής δεν πάει καλά. Από την άλλη, βλέπω καλλιτέχνες και καλλιτεχνικά "τολμήματα" να παίρνουν πρωτοβουλίες και να κερδίζουν έδαφος.
Τα διάφορα ταξίδια που έχεις κάνει κατά καιρούς; Θα έλεγες πως άνοιξαν την οπτική σου, τους ορίζοντές σου; Τι θεωρείς πως σου αφήνει το εκάστοτε ταξίδι;
Σαφώς. Ήταν εμπειρίες ζωής πολύ έντονες. Αλλά θέλω κι άλλο! Κάθε ταξίδι σου αφήνει την επιθυμία για το επόμενο και έχω καιρό να ταξιδέψω πολύ μακρυά.. Ένα μακρινό ταξίδι σου δίνει την αίσθηση της ελευθερίας περισσότερο από πολλά άλλα, σα να μπορείς να μην ανήκεις πουθενά, έστω για λίγο. Αποκομμένος από τους λώρους της ασφάλειας που έχεις, σα να πετάς ή να κολυμπάς στον ωκεανό.
"Η τέχνη δεν μπορεί να σε αλλάξει, αν δεν είσαι έτοιμος για αλλαγές!"
Το θέατρο, η ποίηση, η τέχνη γενικότερα στη ζωή μας θεωρείς πως μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο, δημιουργικό, ή ακόμη και κάποιον καθοριστικό στην προσωπικότητά μας ;
Αν τα αφήσουμε να μας επιρρεασουν, ναι. Η τέχνη δεν μπορεί να σε αλλάξει αν δεν είσαι έτοιμος για αλλαγές. Αν είσαι, τότε μπορεί να σε στιγματίσει, να σου αλλάξει τη ζωή, τις σταθερές που ίσως κάποιοι άλλοι σου έκτισαν, τον τρόπο διανόησης, σκέψης και δράσης.
Ποιοι είναι η άμεσοι στόχοι σου; Υπάρχει ρόλος που θα ήθελες πάση θυσία να ερμηνεύσεις κατά τη διάρκεια της πορείας σου;
Αμέσως στόχος η συνέχεια του "Romantic Fools" με την επερχόμενη περιοδεία. Μάλλον, ίσως, δε ξέρω!
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν τον πρώτο λόγο στη ζωή μας. Εσύ ποιον εμπιστεύεσαι πιο πολύ; Ποιος λειτουργεί πιο καταλυτικά στις επιλογές και τις αποφάσεις σου, ακόμη και συμβουλευτικά;
Αν έχουν άλλοι τον πρώτο λόγο για εμάς οπουδήποτε, κάτι δεν έχουμε κάνει καλά. Δεν μπορώ να σου πω πως εμπιστεύομαι κάποιον πιο πολύ από τον εαυτό μου γιατί κανείς δε ξέρει καλύτερα από εσένα, για σένα. Φυσικά έχω συμβουλευτεί ανθρώπους και συνεργάτες για επαγγελματικές λεπτομέρειες, αλλά ποτέ χωρίς να έχω πρώτα τη δική μου άποψη προς συζήτηση.
"Ο 'Ερωτας είναι λιιιιιιίγο πιο "ξενέρωτος" στην αληθινή ζωή!"
Το χιούμορ λειτουργεί θεωρείς θετικά τη δύσκολη περίοδο που ζούμε; Από τη άλλη, το φθηνό και το γελοίο όμως φαίνεται πολλές φορές να υπερτερεί στην εποχή μας. Αφήνει τελικά αρκετό χώρο για ουσιαστική σκέψη;
Γενικώς, όσο δεν ασχολούμαστε με σκουπίδια, έχουμε περισσότερο χώρο για ουσιαστική σκέψη, όπως πολύ σωστά έθεσες. Και είναι ένας τρόπος απασχόλησης ώστε να μη στρέφουμε την προσοχή μας στην ουσία και στο αληθινό προβλημα, εκεί που υπάρχει. Μερικές φορές απορώ για την τάση μας στο ευτελές, στο απαστράπτον, στο αναλώσιμο.
Ο έρωτας στο θέατρο, στα τραγούδια, στα βιβλία, φαντάζει σαγηνευτικός, απόλυτος, εμπνευστής, αλλά και αδηφάγος. Στην αληθινή ζωή ποια είναι η προσωπική σου εκτίμηση;
Είναι λιιιιιιίγο πιο "ξενέρωτος" στην αληθινή ζωή! Η αλήθεια είναι ότι στην τέχνη είναι κάπως εξιδανικευμένος, πιο μελό, πιο ρομαντικός. Και το χρειαζόμαστε αυτό, να πλάθουμε εξιδανικευμένες παραστάσεις ακόμα και τραγικού τέλους . Το λυπηρό τέλος είναι αποτελεσματικό και "τελεια" λυπηρό και τραγικό για μέγιστη απόδοση συναισθήματος. Ο ρεαλισμός στη ζωή είναι ελαφρώς πιο κυνικός..
Ερωτεύομαι, χαμογελώ, φοβάμαι, ονειρεύομαι, θυμάμαι, 5 λέξεις που θα έλεγες χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν τις ακούς τιεικόνες σου έρχονται στο μυαλό;
Η εικόνα της ζωής, των εμπειριών, των 4 εποχών, των αναμνήσεων, και του οραματισμού.
Η ηθοποιός Μαργαρίτα Πανουσοπούλου μοιράζεται τις σκέψεις και τις απόψεις της, με το Νίκο Ελευθερίου