Γνώρισέ μας λίγο περισσότερο την ηρωίδα που υποδύεσαι. Θα μας έλεγες πως έχεις κοινούς κώδικες μετη Γουίζερ; θέλεις να μας αποκαλύψεις κάποια στοιχεία για εκείνη που σας οδήγησε στο να της δώσετε σάρκα και οστά στην πορεία;
Η Γουίζερ είναι μια γυναίκα που γκρινιάζει διαρκώς. Κυνική , απρόσιτη, με πολλά λεφτά. Έχει κάνει τρεις γάμους και έχει αποκτήσει τρία παιδιά. Είναι διαζευγμένη και οι σχέσεις της με τα παιδιά της ανύπαρκτες. Η μοναξιά είναι έκδηλη στις αντιδράσεις της και όλη της την ευαισθησία την διοχετεύει στο σκύλο της τον Θορ. Θα έλεγα ότι είναι σκυλί που γαυγίζει αλλά δεν δαγκώνει. Κοινός μας κώδικας είναι ο αυθορμητισμός της και ο κυνισμός ταυτόχρονα. Κοινή και η αγάπη για τα ζώα. Από αυτά τα στοιχεία αντλώ για να την πλάσω.
Μόνο γυναίκες πρωταγωνίστριες. Τι είναι εκείνο που θελήσατε να ‘φωτίσετε’ πιο πολύ με τον σκηνοθέτη και που ίσως όταν δει την παράσταση ο θεατής θα θέλατε να έχει ‘πάρει’ μαζί του;
Το «μόνο γυναίκες» δεν μου λέει και πολλά. Το έργο είναι πέρα για πέρα ανθρώπινο. Η αντρική παρουσία αισθητή εν τη απουσία της. Οι αναφορές διαρκείς. Γυναίκες , λόγω του χώρου μέσα στον οποίο γίνονται οι εξομολογήσεις. Το κομμωτήριο . Εκεί δίνονται μαθήματα ζωής, αισιοδοξίας, φιλίας. Η μητρότητα και η δύναμή της , η αγάπη για τον άνθρωπο ,τα ζώα και το περιβάλλον, η τέχνη και πως επιδρά, ο έρωτας, η μοναξιά και όλα όσα απασχολούν τον άνθρωπο, αντιμετωπίζονται με χιούμορ από τον συγγραφέα, σε ένα καθημερινό κείμενο. Η αξία, αυτό που ο θεατής ενδεχομένως να πάρει μαζί του, είναι ο τρόπος με τον οποίο αυτές οι έξι γυναίκες αντιδρούν στα δεινά. Το χιούμορ ξορκίζει το θάνατο και η ζωή πρέπει να συνεχίζεται.
Το θέατρο, η ποίηση, η μουσική, η τέχνη γενικότερα στη ζωή μας θεωρείςπως μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο, δημιουργικό, ή ακόμη και κάποιον καθοριστικό στην προσωπικότητά μας ;
Θεωρώ ότι τίποτα δεν είναι άσπρο- μαύρο. Η τέχνη μπορεί να είναι καταλύτης, να έχει δημιουργικό ρόλο αλλά και να διαμορφώνει χαρακτήρες. Πιστεύω ότι η ηλικία που ξεκινά ένας άνθρωπος την επαφή με την Τέχνη, παίζει το μεγαλύτερο ρόλο. Μαζί με την ανεκτίμητης αξίας Παιδεία , η Τέχνη, μπορεί να εκκολάψει βελτιωμένες κοινωνίες.
"Ανακαλώ παιδικά συναισθήματα, στιγμές ανεμελιάς για να ανταπεξέλθω την ωμότητα του σήμερα!"
Ποιο θα μας αποκαλύπτες πως ήταν το βασικό κίνητρο, που σε εξώθησε να ασχοληθείς με την τέχνη, με τα καλλιτεχνικά πιο γενικά και πιο ειδικά και πότε πιστεύεις πως σου έγινε συνείδηση;
Η πρώτη μου ανησυχία ήταν μέσω του χρωστήρα. Αυτή η ατέρμονη , μη πεπερασμένη διείσδυση στο σχήμα και στο χρώμα είναι πανάκεια. Κάπως έτσι συνειδητοποίησα ότι οι άνθρωποι έχουν σχήματα και χρώματα στο χαρακτήρα τους και ήθελα να τους ψάξω. Να ζήσω τις ζωές τους.
Έχεις κερδίσει πρόσφατα 2 διαφορετικά βραβεία για την ερμηνεία σου στην «Λουντμίλα». Ένα βραβείο, μια επιβράβευση γενικότερα, τι σημαίνει για σένα; Ότι αυτό που κάνεις έχει ανταπόκριση, σου δίνει τη δύναμη να συνεχίσεις, ανοίγονται κάποιες πόρτες, κάτι άλλο;
Ένα βραβείο, είναι αναγνώριση, είναι δύναμη για να συνεχίσεις, ανοίγουν ίσως και κάποιες πόρτες, αλλά είναι και παγίδα. Δεν υπάρχει μόνιμη αναγνώριση. Κάθε φορά αρχίζεις από το μηδέν. Αλλοίμονο αν νοιώσεις την τελείωση με ένα βραβείο. Αντλείς από αυτό τη δύναμη να ανεβάσεις τον πήχη. Και τέλος θεωρώ ότι ένα βραβείο δεν είναι ποτέ ενός ανθρώπου.
Ο δημιουργικά χαμένος χρόνος είναι στοιχείο της παιδικής ηλικίας. Ως προσωπικότητα έχεις στοιχεία από την αθωότητα εκείνης της περιόδου, θεωρείς πως έχεις διατηρήσει με κάποιον τρόπο, την παιδικότητά σου;
Η έξοδος του ανθρώπου από την ανωριμότητά του, είναι μια φυσική διαδικασία που οφείλεται και σε ορμονικές αλλαγές. Επομένως η αθωότητα των παιδικών μας χρόνων, μόνο ως ελεγχόμενη ανάκληση, μπορεί να βρει τη θέση της στο ώριμο σκεπτόμενο άτομο. Και ναι εγώ έχω στιγμές που ανακαλώ παιδικά συναισθήματα, στιγμές ανεμελιάς και τις βιώνω ελεγχόμενα για να ανταπεξέλθω στην ωμότητα του σήμερα.
"Πονάει ο Έρωτας, άγει, αποσυνθέτει και ανασυνθέτει!"
Τί θα μας έλεγες πως θεωρείς περισσότερο ερωτικό σε έναν άνθρωπο και είναι έτσι ο έρωτας και στην πραγματική ζωή, τόσο απόλυτος, πονεμένος, ζωοδότης, μελαγχολικός, όπως παρουσιάζεται στα βιβλία, στα τραγούδια, στα έργα;
Θεωρώ πως κάθε άνθρωπος έχει το δικό του ερωτικό διακριτικό. Αν και κλισέ, οφείλω να ομολογήσω ότι ο οξύς εγκέφαλος με διεγείρει. Ναι, ο έρωτας είναι έτσι ακριβώς όπως παρουσιάζεται και στην τέχνη. Πονάει, άγει, αποσυνθέτει, ανασυνθέτει.
Είσαι ένας άνθρωπος που τον ενδιαφέρουν τα κοινά προβλήματα; Τα διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια πιστεύεις ότι επηρεάζουν αρνητικά τους νέους ανθρώπους; Υπάρχει ελπίδα;
Με ανησυχούν όλες οι αρνητικές εξελίξεις είτε πρόκειται για εθνικά θέματα, είτε για θέματα υγείας, περιβάλλοντος, οικονομίας, πολιτικής, κοινωνικές ανισότητες, ζώα, νομοτελειακές αλλαγές. Δεν εθελοτυφλώ. Οι νέοι σαφώς και επηρεάζονται από όλον αυτό τον αρνητισμό και την ασχήμια γύρω τους. Πιστεύω όμως ότι υπάρχει ελπίδα γιατί είναι σύμφυτη με την ύπαρξή μας , όπως και η προσαρμοστικότητα. Βεβαίως ελπίζω πως οι νέες γενιές θα αναστρέψουν το φαύλο και προσβλέπω στην δύναμή τους.
Υπήρξες κατά γενική ομολογία ένα όμορφο κορίτσι, που παραμένει μια γοητευτική γυναίκα. Όμως πόσο προσέχει τη δημόσια εικόνα του; Αφιερώνεις χρόνο και για αυτό και πως αισθάνεσαι για το χρόνο που φεύγει, τον θεωρείς σύμμαχο;
Ο χρόνος σύμμαχος της εξωτερικής εικόνας δεν μπορεί να γίνει ποτέ. Μπορείς να τον κάνεις σύμμαχο του νου και κάπως έτσι να τον ορίζεις. Μ ενδιαφέρει μια αξιοπρεπής εικόνα, αλλά σε καμία περίπτωση, η εικόνα μιας γυναίκας που αγωνίζεται να εξαφανίσει το χρόνο. Η αγωνία πάντα θα αποτυπώνεται. Το σώμα είναι όχημα και υπ' αυτήν την έννοια το φροντίζω.
Ερωτεύομαι, χαμογελώ, φοβάμαι, ονειρεύομαι, θυμάμαι, 5 λέξεις που θα έλεγες χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν τις ακούς, ότι ποιες εικόνες σου έρχονται στο μυαλό;
Ερωτεύομαι : Ουράνιο τόξο.
Χαμογελώ: Αυγή.
Φοβάμαι: «Ο ύπνος της λογικής γεννάει τέρατα» πίνακας του Γκόγια.
Ονειρεύομαι: Απέραντο γαλάζιο στο Αιγαίο.
Θυμάμαι: Η εικόνα μου αμέσως μετά τη γέννα.
Σκέψεις και απόψεις της ηθοποιού Ηρούς Μουκίου στο Νίκο Ελευθερίου
Απολαύστε την Ηρώ ζωντανά, στην παράσταση "Ανθισμένες Μανόλιες" στο Θέατρο "Χυτήριο"!