⦁ Mετά το ονοματεπώνυμό σας, ποια από τις τόσες ιδιότητές σας θα θέλατε να ακολουθεί; Σκηνοθέτης, ηθοποιός, συγγραφέας, καθηγητής, παραγωγός, κάτι άλλο;
Η απόφαση να ασχοληθώ με την τέχνη του θεάτρου και ειδικότερα με την σκηνοθεσία θα με οδηγούσε στην απάντηση «Σκηνοθέτης» Όμως θα προτιμούσα μια ιδιότητα που δεν αποδίδεται ακριβώς σε Ελληνική μετάφραση. «Theatre maker»
⦁ Ηθοποιός που σκηνοθετεί. Σκηνοθέτης που ερμηνεύει. Τα διαχωρίζετε; Σας λείπει όταν δεν παίζετε, ή πιο πολύ είσαστε της δημιουργίας, του κτισίματος μιας παράστασης ακόμη κι αν εσείς δεν έχετε ρόλο ως ηθοποιός;
Σαφώς είμαι κατασκευαστής, κτίστης μιας παράστασης. Εξ ου και το Κατασκευαστής θεάτρου – Theatre maker.
⦁ Κε Μαργαρίτη θέλετε να μας αποκαλύψετε κάποια στοιχεία για τον κο Μ και τί σας οδήγησε στη συγγραφή και να του δώσετε σάρκα και οστά στην πορεία;
Δεν μπορώ να αποκαλύψω την ταυτότητα του κυρίου Μ. Θα καταστρατηγούσα βασικές αρχές του suspense. Μπορώ όμως να σας πω ότι αυτό που με οδήγησε στην συγγραφή του συγκεκριμένου κειμένου ήταν η αγανάκτηση αλλά και οι μνήμες του κυρίου Μ. Μια διάθεση επιθετική, αλλά και επιλεκτικά νοσταλγική.
"Είμαι κατασκευαστής, κτίστης μιας παράστασης!"
⦁ Μπορείτε να αναφερθείτε σε μερικούς μεγάλους ανθρώπους που θεωρείτε πως σας επηρέασαν με οιανδήποτε τρόπο έτσι ώστε, ίσως και να σας έκαναν να αλλάξετε την οπτική στη ζωή σας;
Είναι πραγματικά πολλοί αυτοί που έπαιξαν ρόλο στην ζωή μου και στον τρόπο που βλέπω τα πράγματα. Αρκετοί από τους αρχαίους μας προγόνους με πρώτο τον Όμηρο. Πυθαγόρας, Ηράκλειτος, Ευριπίδης Αισχύλος, Σοφοκλής αλλά και ο Τσέχωφ, οι σύγχρονοι μας ποιητές ο Ελύτης, ο Ρίτσος, ο Καβάφης αλλά και ο Πήτερ Μπρουκ, ο Ταρκόφσκι και οι ταινίες του, οι Μπήτλς και ο Φρανκ Ζάππα. Σταματάω εδώ.
⦁ Η δημιουργία, η ενασχόλησή σας με τα καλλιτεχνικά, σε ένα θέατρο, σε μια παράσταση, πιστεύετε πως είναι κι ένας τρόπος να ξεφεύγετε από την όχι και τόσο φωτεινή πραγματικότητα, ή το αντίθετο την καθιστά φωτεινή;
Η δημιουργία στο θέατρο είναι ένα κομμάτι αναπόσπαστο της ζωής. Νομίζω πως η έννοια της δημιουργίας πάντως είναι συνδεδεμένη με την φωτεινή πλευρά της ζωής ακόμα και όταν ασχολείται με σκοτεινά και δυσάρεστα
⦁ Είσαστε ένας άνθρωπος που τον ενδιαφέρουν τα κοινά προβλήματα; Τα διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια θεωρείτε ότι επηρεάζουν αρνητικά τους νέους ανθρώπους; Υπάρχει ελπίδα; Είναι λύση η φυγή στο εξωτερικό;
Σαφώς και με ενδιαφέρουν τα κοινά. Ανήκω στην μερίδα των ανθρώπων που αποκαλούνται πολιτικοποιημένοι. Είμαι παιδί της εποχής της δικτατορίας. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Αυτά που συμβαίνουν στην χώρα μας είναι αποτέλεσμα μιας κρίσης που έχει αρχίσει πολύ πιο πριν από την οικονομική. Κρίση αξιών, πολιτισμού, παιδείας. Η νοοτροπία μας, μας οδήγησε στα σημερινά μας χάλια. Μεταδικτατορικά, πάντα μας ενδιέφερε μόνο το προσωπικό μας συμφέρον. Φυσικά και οι νέοι επηρεάζονται πολύ αρνητικά. Όμως η ελπίδα πεθαίνει όταν πεθάνουν οι άνθρωποι. Τώρα για την φυγή θα σας πω ότι σίγουρα θεωρητικά δεν αποτελεί λύση, aλλά από την άλλη χορτάσαμε από Ιφιγένειες. Η θυσία των νέων επίσης δεν αποτελεί λύση. Δεν θα συμβούλευα την κόρη μου να μην φύγει. Αν φύγουν όλοι, μήπως δημιουργηθεί ένα σοκ και κάποια στιγμή σοβαρευτούμε και φτιάξουμε μια κανονική χώρα; Ναι χρειαζόμαστε ένα σοκ.
⦁ Πως θα μας λέγατε ότι βλέπετε την εξέλιξη της θεατρικής μας πραγματικότητας τα τελευταία χρόνια μέσα από την πολιτική και οικονομική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας;
Άναρχη, χωρίς κανένα σχεδιασμό από την πολιτεία. Σχολές που παράγουν μαζικά ηθοποιούς, χιλιάδες παραστάσεις που δεν καταναλώνονται από κανέναν πέρα από τους γνωστούς, συγγενείς και φίλους της κάθε περίπτωσης. Βεβαίως μέσα από το χάος ξεπηδούν και ταλέντα, αλλά αυτό δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για ένα σοβαρό κράτος. Έλλειψη ουσιαστικής παιδείας και εκπαίδευσης. Αδιανόητο να μην υπάρχει ούτε μία ακαδημία θεάτρου. Έχουμε μετατρέψει σε άποψη την έλλειψη τεχνικών.
"Διέξοδο ζητούσα μέσω της Τέχνης από την ασφυκτική και πνιγηρή ατμόσφαιρα μιας δύσκολης εποχής!"
Ποιο θα μας αποκαλύπτατε πως ήταν το βασικό κίνητρο, που σας εξώθησε να ασχοληθείτε με την τέχνη, με τα καλλιτεχνικά πιο γενικά και πιο ειδικά;
Η ανάγκη να εκφρασθώ. Διέξοδο ζητούσα από την ασφυκτική και πνιγηρή ατμόσφαιρα μιας δύσκολης εποχής.
⦁ Πως είναι να σκηνοθετείτε ο ίδιος τον εαυτό σας; Είναι πιο εύκολο γιατί διεκδικείτε την προσωπική σας καλλιτεχνική ελευθερία και ποιότητα, ή αντίθετα είναι πιο δύσκολο;
Δεν μπορώ να συγκρίνω. Δεν με έχει σκηνοθετήσει ποτέ κανείς άλλος εκτός από εμένα τον ίδιο. Πάντως σε κάθε περίπτωση η σκηνοθετική μου ιδιότητα κυριαρχεί πάντα και σε ότι κάνω.
⦁ Ερωτεύομαι, χαμογελώ, φοβάμαι, ονειρεύομαι, θυμάμαι, 5 λέξεις που θα έλεγες χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν τις ακούς τι εικόνες σου έρχονται στο μυαλό;
Η άνοιξη του Μποτιτσέλι, Τσάρλι Τσάπλιν, τον φασισμό, μια κοινωνία με αρχές και αξίες, την εποχή της αθωότητας.
Λόγια και απόψεις του Γιάννη Μαργαρίτη στο Νίκο Ελευθερίου