Ὁ Ρίτσος γράφει τὸν «Αἴαντα», ἐξόριστος ἀπὸ τὴ χοῦντα τῶν συνταγματαρχῶν, στὴ Λέρο καὶ στὴ Σάμο (Αὔγουστος 1967 – Ἰανουάριος 1969), ποὺ ἀνήκει στὴν ποιητική του συλλογὴ «Τέταρτη Διάσταση». Δὲν ἀναπαριστᾶ τὸν Αἴαντα ὅπως τὸν ξέρουμε ἀπὸ τὸν Ὅμηρο καὶ τὸ Σοφοκλῆ, ἀλλὰ τὸν καλλιεργεῖ ὡς γῆ γόνιμη πάνω στὴν ὁποία ἀποθέτει τὸ δικό του καημό, ἀφοῦ στὴ ζωή του ἔζησε καὶ μὲ παρόμοιες ἐμπειρίες καὶ πίκρες. Ἀπὸ αὐτὲς ἐπιδιώκει νὰ καθαρθεῖ...

Ὁ Αἴας ὁ Τελαμώνιος, ὁ μέγας, ὁ Σαλαμίνιος, θεωρεῖται μετὰ τὸν πρῶτο του ξάδερφο - τὸν Ἀχιλλέα - ὁ πιὸ γενναῖος ἥρωας ἀπ’ τοὺς Πανέλληνες, ποὺ ἐκστρατεύσαν στὸ Ἴλιον. Ὅταν θανατώθηκε ὁ Ἀχιλλέας ἀπ’ τὸν Πάρη - Ἀλέξανδρο, τὰ ὅπλα τοῦ Ἀχιλλέα ἔπρεπε νὰ πᾶνε στὸν πιὸ γενναῖο, δηλαδὴ στὸν Αἴαντα. Οἱ Ἀτρεῖδες ἀρχηγοὶ, μὲ πονηριὲς κι ἀπάτες τον ἀποκλείουν ἀπ’ τὰ ὅπλα, δίνοντάς τα στον Ὀδυσσέα. Μετὰ ἀπ’ αὐτὴ τὴν καταφανὴ καὶ ὕψιστη προσβολή, ὁ Αἴαντας καθὼς ἔχει ἐπιστρέψει στὴν σκηνή του στὸ στρατόπεδο, ἀποφασίζει νὰ βγῇ, νὰ σκοτώσῃ καὶ νὰ αἰχμαλωτίσῃ αὐτοὺς ποὺ τὸν ἀδίκησαν. Ἡ θεὰ Ἀθηνᾶ ὅμως τοῦ σκοτίζει τὸν νοῦ κι ὁ Αἴαντας μαινόμενος σφάζει ὅ,τι ζῶο βρεθεῖ μπροστά του, νομίζοντας πὼς σκοτώνει τοὺς Ἀτρεῖδες. Ὅταν πιὰ ὅλοι, ἐκτὸς τῶν ζώων, ἔχουν μείνει ζωντανοὶ κι ἀλώβητοι ἀπ’ τὸν Αἴαντα, ἡ Ἀθηνᾶ τὸν ἐπαναφέρει στὰ συγκαλά του, καθὼς ἔχει ἐπιστρέψει ξανὰ στὴν σκηνή του.

Ὁ Ρίτσος πιάνει τὸ νῆμα ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ Αἴαντας ἀρχίζει νὰ συνέρχεται καὶ νὰ ἀντιλαμβάνεται τί ἔχει κάνει, μὲ τὶς «τυφλὲς ἀνδραγαθίες» του… «καὶ μὲ τὶς ἄλλες, τὶς πραγματικὲς ἐκεῖνες ποὺ κάποτε ἔπραξε γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ τοὺς Ἕλληνες».

Σκηνοθεσία|σκηνογραφία|ερμηνεία: Γιάννης Τράντας 

Μουσική|πιάνο|τζουράς: Πέτρος Δουρδουμπάκης 

Κοστούμια: Δημήτρης Παρθένης (Parthenis) 

Τέκμησσα|ἀφηγήτρια: Μαρία Γώγου 

Ζωγραφική: Ἀλιέ Ἐφέντη

Ἀφίσσα: Νίκος Κουλουμπρούκας

Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού

Διεύθυνση παραγωγής|συντονισμού: Γρηγόρης Τζιάλλας

Διάρκεια: 70 λεπτά χωρίς διάλειμμα 

Εισιτήρια: 12 € και 8 €


Θέατρο Αλκμήνη 

Αλκμήνης 8-12 | Γκάζι|

ΤΗΛ.2103428650