|
Ένας σκηνοθέτης κάνει πρόβα με τους ηθοποιούς του και προσπαθούν να διασκευάσουν την "Ανιούτα", ένα μικρό διήγημα του Α.Τσέχωφ. Όμως, οι ήρωες-αντιήρωες του Άκη Δήμου ξεσκίζουν τις σκέψεις, τα σενάρια, την υπομονή τους και τη φαντασία τους, ζητάνε zanax από το κοινό, πατάνε στο παρόν, ονειρεύονται, φτιάχνουν playlist, τραγουδούν, αμφισβητούν, παραδέχονται, αντιδρούν, γελούν, και εμπνέονται από τους "πυροβολημένους", γιατί είναι κανονικοί άνθρωποι. Άλλωστε ποιος "τραβάει ζόρι για μια Ανιούτα;" Έχουν γνώση της αποτυχίας τους και την αγκαλιάζουν, γιατί γνωρίζουν ότι αποτυχία είναι το να μην ξαναπροσπαθήσεις. Και έτσι αποτυγχάνουν ξανά και ξανά. Καλύτερα μαζί κι ας είναι για το τίποτα: "Η αποτυχία δεν είναι κάτι και τόσο φοβερό. Δηλαδή είναι μία ήττα αλλά υπάρχουν και ένδοξες ήττες."
|
