Ο έρωτας, η μοναξιά, η συναισθηματική αστάθεια και η ανάγκη επιβεβαίωσης,
φέρνουν κοντά τα δυο πρόσωπα της ιστορίας, δημιουργώντας μια έντονη πλοκή με
γρήγορους διαλόγους, άλλοτε αντιμετωπίζοντας την καθημερινότητα τους με
χιούμορ και άλλοτε με πολύ αιχμηρό τρόπο.
Το έργο μιλάει για τις δυνάμεις που προέρχονται από τον άνθρωπο και πολλές φορές
τον υπερβαίνουν, σ' ένα είδος φλερτ με το «τραγικό» στην πιο απλή και καθημερινή του
διάσταση. Τη σχέση δυο ανθρώπων. Οι δυο ήρωες αφήνονται ο ένας στον άλλον, σε μια
προσπάθεια να καλύψουν κενά που προέρχονται από τη μέχρι τώρα ζωή τους. Αυτή η
μορφή πάλης των δυο «φύλων», όπως επίσης και ο τρόπος με τον οποίο ο συγγραφέας
χειρίζεται το θέμα του, δίνουν στο έργο τη ρεαλιστική του και διαχρονική του αξία.
Σύμφωνα με την υπόθεση, ο Ρόμπερτ και η Γκίλτ, είναι δυο μοναχικά άτομα σε μια
μεγαλούπολη. Στόχος τους να ανακαλύψουν ο ένας στο βλέμμα του άλλου πως δεν είναι
μόνοι. Θα το καταφέρουν; Τι θα τους φέρει κοντά; Ο έρωτας ή ίσως οι ίδιες ανάγκες τους;
Ερωτήματα καταιγιστικά και πάντα επίκαιρα βρίσκουν τις απαντήσεις τους στην εξέλιξη του
έργου. Προσοχή όμως γιατί κάθε απάντηση γεννά κι ένα καινούριο ερώτημα. «Το τέλος του
θεατρικού έργου του Ουίλιαμ Γκίμπσον είναι ταυτόχρονα η αρχή του προσωπικού έργου κάθε θεατή».
Βασισμένο στο θεατρικό έργο του William Gipson "Two for the seasaw"
|