Αποσπάσματα συνεντεύξεων μεταναστριών από τη Γεωργία που φροντίζουν ηλικιωμένους και παιδιά, αποσπάσματα συνεντεύξεων γυναικών προσφύγων από τη Συρία που συνεχίζουν το ταξίδι τους προς ένα όνειρο για μια καλύτερη ζωή και θραύσματα κειμένου των Τρωάδων του Ευριπίδη, της Οδύσσειας και της Ιλιάδας του Ομήρου συνθέτουν αυτό το Έπος των γυναικών.
-Είχα πει δυο χρόνια θα μείνω, τώρα πέντε, έξι, εφτά….σε λίγο οχτώ.
“Γιατί της μοίρας σου δεν είναι να δεις δικούς σου, να φτάσεις στο καλοχτισμένο σπιτικό σου, να πιάσεις χώμα πατρικό”.
Η Σοφία, η Φάτμα, η Αισά, η Μάγκυ, η Ναχίντα, η Όλγα, η Εύα, η Νίκη είναι κόρες, μανάδες, σύζυγοι, γιαγιάδες, αδερφές, συνυφάδες, μετανάστριες, πρόσφυγες, δικηγόροι, καθαρίστριες, καθηγήτριες, φοιτήτριες, ηθοποιοί, νοικοκυρές, Σύριες, Γεωργιανές, Ελληνίδες, ζωντοχήρες, ανύπαντρες, παράνομες, νόμιμες, ανεπιθύμητες, αγαπημένες, ξεπεσμένες, κρυμμένες πίσω από υφάσματα, κρυμμένες πίσω από άντρες, δραπέτισσες, θαρραλέες, αυτές που μας κλέβουν τις δουλειές, νέες και γριές, όμορφες και όμορφες, αστείες, συγκλονιστικές, πολεμίστριες.
«Και τα δάκρυα πέφτουν πάνω στα δάκρυα για τα σπίτια που χάσαμε»
-And my kitchen is very big and my veranda it’s very good, I have flowers, it’s very beautiful house. And I left it there.
-Κορίτσιααααα, όταν θα γυρίσουμε πατρίδα θα είμαστε γιαγιάδες και θα θέλουμε εμείς κοπέλες. Θα σας μαζέψω όοοολες ν’ ανοίξουμε ένα γηροκομείοοοοο!!!!
Και όλα αυτά μέσα στο συνεχώς επαναλαμβανόμενο τραγουδάκι «σφουγγαρίζω, σφουγγαρίζω αααα!».
σύλληψη - σκηνοθεσία - δραματουργία: Αφροδίτη Μητσοπούλου | με τους: Νίκη Καράλη, Δάφνη Καφετζή, Αφροδίτη Μητσοπούλου και τα μέλη της Χορωδίας Εξαρχείων: Dorothy A., Γεωργία Καναπίτσα, Εύα Μυλωνά, Όλγα Συντυχάκη | μουσικός επί σκηνής: Ιάκωβος Μολυμπάκης | σκηνικά-κοστούμια: Μάνος Τσιχλής | διδασκαλία τραγουδιού: Κωνσταντίνα Σαμακοβλή | επιμέλεια κίνησης: Ιάκωβος Μολυμπάκης | φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης | βοηθοί σκηνοθέτη: Ιάκωβος Μολυμπάκης, Χρύσα Βυθούλκα | μετάφραση - υπέρτιτλοι: Νεκταρία Χαριτάκη
Διάρκεια: 60 λεπτά
ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΝ