Αν μπορούσαμε να συμπορευτούμε στην καθημερινότητά μας με
τα έργα των σπουδαίων ποιητών μας, θα ήταν άραγε διαφορετική
η ζωή μας; Μήπως όταν ο Καβάφης, ο Ελύτης, ο Ρίτσος, ο
Παλαμάς, η Κική Δημουλά κι άλλοι πολλοί δημιουργούσαν, αυτό
ονειρεύονταν; Να μας τρέφουν μ’ αυτά τα εξαίσια πετάγματα της
ψυχής τους, μ’ αυτόν τον οίστρο που ανεβάζει το πνεύμα ψηλά και
το καθιστά ανίκανο να πράξει το «κακό».
Στην παράστασή μας ο Λαπαθιώτης επισκέπτεται τον Καβάφη στο
σπίτι του στην Αλεξάνδρεια, μαγεύεται και δεν θέλει να φύγει από
την Αίγυπτο. Η μητέρα του Καβάφη θυμάται όλες τις σημαντικές
λεπτομέρειες της ζωής του γιου της, τον πόνο που του προκάλεσε
η συντηρητική κοινωνία της Αλεξάνδρειας, και λυπάται που δεν
κατάφερε να τον λυτρώσει απ’ αυτήν την θλίψη.

Ο Καρυωτάκης μιλάει για τον έρωτά του με την Πολυδούρη κι
εκείνη αργοπεθαίνει στο σανατόριο και αρνείται να πιστέψει στην
αυτοκτονία του.
Ναι, η ποίηση είναι η βαθύτερη παρηγοριά μας.

Κείμενο – σκηνοθεσία : Μαίη Σεβαστοπούλου
Παραγωγή: Βασίλης Κωνσταντουλάκης
Σύνθεση μουσικής: Αγγελική Δέλλα
Σκηνικό – κοστούμια: Μαρία Καλακώνα
Φωτισμοί: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Φωτογραφίες παράστασης: Στέλιος Δανιήλ
Παίζουν:
Αγγελική Δέλλα
Γιώργος Κροντήρης
Μαίη Σεβαστοπούλου
Από 5 Μαρτίου ημέρα Τετάρτη στις 9.30

Θέατρο "Μικρός Κεραμεικός"

Ευμολπιδών 13 και για οκτώ Τετάρτες.
Διάρκεια παράστασης 70 λεπτά.