ΜΕΜΟΡΑΝΤΟΥΜ

giounan 1760 NEF

Ένα πολιτικό σχόλιο για την παραφροσύνη της δημόσιας διοίκησης

Μια παρανοϊκήπολιτικήκωμωδία γιατη γραφειοκρατία, το κράτος και το σύστημα.

Το περιβάλλον είναι το υπερρεαλιστικό -καφκικό- σύμπανενός δημόσιου οργανισμού. Η αδηφαγία, η αισχροκέρδεια και ο ωχαδερφισμός είναι οι ύψιστες αξίες που διατρέχουν τους εργαζομένους. Μια νέα, τεχνητήγλώσσα επιβάλλεταιστον οργανισμό. Μια γλώσσα τεχνοκρατική κι απαλλαγμένη από κάθε συναισθηματισμό. Με αυτήν τη γλώσσα θα ανταλλάσσεται στο εξής η υπηρεσιακή αλληλογραφία.Οι εργαζόμενοι λαμβάνουν τα υπομνήματα του τελευταίου επίσημου υπηρεσιακού ελέγχου σε μια ακατάληπτη γλώσσα κι έτσι ξεκινά ένας κυκεώνας καταιγιστικών εξελίξεων. Οι άνθρωποι συγκρούονται με το απρόσωπο σύστημα. Μπλέκουν σ’ ένα φαύλο κύκλο δαιδαλωδών γραφειοκρατικών διαδικασιών από τις οποίες δεν μπορεί παρά μόνο να ηττηθούν.

Μπορεί κανείς να επιβιώσει αν δεν αφομοιωθεί από το σύστημα;

Η παράσταση αναδεικνύει την πιο κωμική,γελοία αλλά και τρομακτική πλευρά του συστήματος. Μια φάρσα που γίνεται πραγματικός εφιάλτηςθα αποδείξειότι στο τέλος χάνει ο μόνος που δεν φταίει. Τίθενταικαίρια ερωτήματα γύρω από τη σχέση του ανθρώπου με το κράτος, την επικαιρότητα, τη δημόσια διοίκηση, τη γραφειοκρατία, τις επιβεβλημένες συνθήκες και τις καθεστωτικές αρχές.Το «Μεμοράντουμ» είναι ένααλληγορικόκαι απόλυτα επίκαιροκοινωνικοπολιτικόέργο, μολονότι γράφτηκε ως σχόλιο κατά του σοβιετικού καθεστώτος της Τσεχοσλοβακίας και στην Ελλάδα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’70, ως σχόλιο κατά της Χούντας των Συνταγματαρχών.