Eίναι ένα έργο που ξεπερνά τα όρια της επιστημονικής φαντασίας και αναδεικνύεται σε μια βαθιά ανθρωπολογική μελέτη. Ο Μπουλγκάκοφ θέτει ερωτήματα για την ταυτότητα, την ανθρώπινη φύση και τη δυνατότητα της επιστήμης να χειραγωγήσει τη ζωή.
Ως προειδοποιητικό παραμύθι για τη διαφύλαξη της ατομικότητάς μας, η "Καρδιά του σκύλου" εναρμονίζεται απόλυτα με τη θεματολογία των έργων που γοητεύουν την Έφη Μπίρμπα (Άτιτλο, Σωσίας, Ριχάρδος Β’, Δον Κιχώτης, Το Όνειρο ενός Γελοίου, Βατράχια), έργα δηλαδή που μιλούν για πολύ πυρηνικά ζητήματα με τρόπο στρεβλό, ιδιαίτερο και μοναδικό.
Η ιδιοσυγκρασιακή καλλιτέχνιδα προσεγγίζει με τη μοναδική σκηνοθετική της ματιά το έργο αυτό του Μπουλγκάκοφ που αναδεικνύει έξοχα τον παραλογισμό της βίαιης αλλαγής της ανθρώπινης φύσης, ώστε να ταιριάζει σε ένα άκαμπτο ιδεώδες, αποκαλύπτοντας τους κινδύνους της απόλυτης συμμόρφωσης του ανθρώπου στις κοινωνικές επιταγές.
|
|
|