Είχατε φανταστεί να κάνετε binge-watching στο θέατρο; Μια γυναίκα. 100 άντρες. 24 ώρες. Ένας πρωτόγνωρος θεατρικός μαραθώνιος, μανιφέστο για τις σχέσεις ή η πιο εθιστική παράσταση της ζωής σας; Η ελληνική εκδοχή της παράστασης που κράτησε άγρυπνες τη Νέα Υόρκη, το Σίδνεϋ, το Λονδίνο, το Άμστερνταμ, τη Βαρκελώνη, την Ταϊβάν και το Τορόντο έρχεται στη Στέγη στην ελληνική της εκδοχή.

«Ένα εκπληκτικό δημιουργικό επίτευγμα, από τη σύλληψη έως την εκτέλεση». – The Guardian

Η σεζόν αρχίζει στη Στέγη το Σάββατο 5 Οκτωβρίου με ένα συναρπαστικό happening 24 ωρών στην Κεντρική Σκηνή. Το The Second Woman των Nat Randall και Anna Breckon είναι ένας μαραθώνιος αντοχής, τόσο για την κύρια ερμηνεύτρια, τη Στεφανία Γουλιώτη, όσο και για το κοινό. Και παράλληλα, ένας μαραθώνιος εκπλήξεων, καθώς η κάθε σκηνή, αν και φαινομενικά ίδια, αποκαλύπτει άλλες ποιότητες στη ρομαντική σχέση του εκάστοτε ζευγαριού, αφού κανείς, ούτε η πρωταγωνίστρια, δεν ξέρει ποιοι θα ανέβουν μαζί της στη σκηνή, κι αν ο επόμενος παρτενέρ της θα είναι ερασιτέχνης ή κάποιος διάσημος καλλιτέχνης.

Ένα πρωτόγνωρο μανιφέστο για τον ρόλο των φύλων και την ευαίσθητη δυναμική των σχέσεων και μια εμπειρία ζωντανού κινηματογράφου, το The Second Woman είναι ένα διεθνώς καταξιωμένο θεατρικό, κοινωνιολογικό και ψυχολογικό πείραμα, σε σύλληψη και σκηνοθεσία της Nat Randall και της Anna Breckon, δύο ανερχόμενων δημιουργών από την Αυστραλία, που δείχνουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα δουλειά τους.

Κεντρική φιγούρα της παράστασης είναι η Βιρτζίνια. Τη γνωρίζουμε κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης με τον εραστή της, Μόρτι, που πραγματοποιείται μέσα σε ένα κουτί, με την κάμερα να καταγράφει, σε live χρόνο, κάθε λεπτομέρεια της αλληλεπίδρασής τους. Η σκηνή επαναλαμβάνεται 100 φορές, κάθε φορά με έναν καινούριο παρτενέρ για τη Βιρτζίνια, αναγκάζοντας την ηθοποιό να ανταποκριθεί με ταχύτατα αντανακλαστικά.

Επαγγελματίες, ερασιτέχνες ηθοποιοί αλλά και καθημερινοί άνθρωποι που ανταποκρίθηκαν σε open call παρελαύνουν στην Κεντρική Σκηνή περίπου για 8 λεπτά ο καθένας. Η Στεφανία Γουλιώτη παίζει την ίδια σκηνή με άνδρες ή μη δυαδικά και queer άτομα, διαφορετικής ηλικίας, ιθαγένειας και επαγγέλματος, ενώ η κάθε σκηνή καταγράφεται με κάμερα και προβάλλεται ζωντανά παράλληλα με την παράσταση. Οι παρτενέρ της δεν είναι απαραίτητα ηθοποιοί και δεν έχει προηγηθεί καμία πρόβα. Τα πάντα στηρίζονται στην έκπληξη της στιγμής. Κι ενώ η πλοκή της σκηνής είναι σταθερή, η εκτέλεσή της δεν είναι ποτέ η ίδια με την προηγούμενη ή την επόμενη, καθώς οι δυναμικές αλλάζουν και η χημεία κάθε νέου ζευγαριού αποκαλύπτει την ομορφιά και την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων, ηλεκτρίζοντας τη σκηνή και την πλατεία. Οι μηχανισμοί της έμφυλης εξουσίας και των ανδρικών προνομίων παρελαύνουν μπροστά από τα μάτια μας.

Η σκηνή προσφέρει μια ευρεία άποψη της δράσης, ενώ παράλληλα ένα επιτελείο κινηματογραφιστών, που τα μέλη του αυτοπροσδιορίζονται ως θηλυκότητες και μη δυαδικά άτομα, καταγράφει, επεξεργάζεται ζωντανά και προβάλλει στην οθόνη του σκηνικού κοντινά πλάνα των ερμηνευτών, δίνοντας στο κοινό πρόσβαση στις λεπτές μεταβολές της συναισθηματικής τους έκφρασης. Το κοινό μπορεί να παρακολουθεί μόνο τη σκηνή, μόνο την οθόνη ή να επιλέγει ανάμεσα στη φιλμαρισμένη και τη ζωντανή δράση.

Οι δημιουργοί Nat Randall και Anna Breckon αναφέρουν για το έργο: «Το The Second Woman δεν μοιάζει με θεατρικό έργο ή αφηγηματική παραγωγή. Αν και το σενάριο βασίζεται σε μια αφηγηματική κατάσταση, η δραματουργία της σκηνής εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πραγματική αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων που δεν γνωρίζονται εκ των προτέρων. Το σενάριο λειτουργεί για να δημιουργήσει καταστάσεις μεταξύ του συμμετέχοντος και της ηθοποιού. Οι καταστάσεις αυτές παράγουν μια σειρά από σχέσεις/συναισθήματα: αμηχανία και άγχος, χαρά και σύνδεση, θυμό και απογοήτευση, ερωτική οικειότητα. Η πολιτική και συναισθηματική βαρύτητα του The Second Woman έγκειται στην ικανότητα της παράστασης να καταδεικνύει τους λεπτούς τρόπους με τους οποίους η εξουσία λειτουργεί στο επίπεδο της καθημερινής συναισθηματικής εμπειρίας και της τυπικής κοινωνικής αλληλεπίδρασης».

Για την εκδοχή σε κάθε χώρα σημειώνουν: «Δεν είχαμε ιδέα πώς θα επηρέαζε το έργο μια αλλαγή στο πολιτισμικό πλαίσιο – στην προκειμένη περίπτωση, μια διαφορετική πόλη και φεστιβάλ. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το The Second Woman δεν υπάρχει πριν από τη στιγμή της παρουσίασής του. Δημιουργείται κάθε φορά εξαρχής, κουβαλώντας μαζί μια σειρά από ενδεχόμενα στοιχεία, τα οποία μπορεί κανείς να επιμεληθεί και να διαχειριστεί, αλλά ποτέ να τα ελέγξει πλήρως».

Μείνετε για 24 λεπτά ή για 24 ώρες, μπείτε μία φορά ή επιστρέψτε για μία ακόμη σκηνή. Κάθε συνάντηση –τρυφερή ή βίαιη, αστεία ή συγκινητική– είναι μια εθιστική εμπειρία που θέλεις να (ξανα)ζήσεις.

Δημιουργοί: Nat Randall & Anna Breckon
Σενάριο & Σκηνοθεσία: Anna Breckon & Nat Randall
Σχεδιασμός Βίντεο: EO Gill & Anna Breckon
Συν-σχεδιασμός Φωτισμών: Amber Silk & Lauren Woodhead
Σχεδιασμός Ήχου: Nina Buchanan
Σκηνικά: Future Method Studio
Αρχικός Σχεδιασμός Κομμώσεων & Μακιγιάζ: Sophie Roberts
Παραγωγός & Διευθύντρια Περιοδείας: Jenny Vila - La Mecànica
Ερμηνεία: Στεφανία Γουλιώτη
Μαζί της 100 συμμετέχοντα άτομα προεπιλεχθέντα μετά από διαδικτυακό ανοιχτό κάλεσμα
Συντονισμός casting: Ready 2 Cast
Παραγωγή για την Ελλάδα: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συγγρού 107
Κεντρική Σκηνή
Σάββατο, 5 Οκτωβρίου 2024, 16:00
Διάρκεια: 24 ώρες, με 15λεπτα διαλείμματα για την ερμηνεύτρια και το συνεργείο ανά 2 ώρες