Η προγραμματισμένη για τις 28 Ιανουαρίου 2023 πρεμιέρα του έργου Στρέλλα
μεταφέρεται για τεχνικούς λόγους και θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 1
Φεβρουαρίου. Οι υπόλοιπες ημερομηνίες των παραστάσεων διαμορφώνονται ως
εξής: 3, 4, 5, 7, 8, 10, 11, 12 Φεβρουαρίου 2023. Οι θεατές που έχουν αγοράσει
εισιτήρια για τις παραστάσεις της 28ης, 29ης και 31ης Ιανουαρίου θα
ενημερωθούν από την ΕΛΣ και θα τους δοθεί η δυνατότητα είτε να μεταφέρουν
τα εισιτήριά τους σε άλλη παράσταση της Στρέλλας είτε να τα ακυρώσουν και να
λάβουν πίσω τα χρήματά τους.
Η συγκλονιστική, πολυβραβευμένη ταινία Στρέλλα (2009) του Πάνου Χ. Κούτρα,
μια ταινία-σταθμός στον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο, γίνεται όπερα
δωματίου μετά από ανάθεση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στον συνθέτη Μιχάλη
Παρασκάκη. Μια ταινία εμβληματική για την ορατότητα των τρανς και της
ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς, εμπνέει για πρώτη φορά
ένα ελληνικό λυρικό έργο.
Η νέα όπερα δωματίου Στρέλλα, σε λιμπρέτο της Αλεξάνδρας Κ* και μουσική
διεύθυνση Κωνσταντίνου Τερζάκη, έρχεται, μέσα από τη φρέσκια και
ανατρεπτική ματιά του περιζήτητου θεατρικού σκηνοθέτη Γιώργου Κουτλή, από
την Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ, όπου και
θα παρουσιαστεί για εννέα συνολικά παραστάσεις έως τις 12 Φεβρουαρίου 2023.
Τον ρόλο της Στρέλλας θα ερμηνεύσει η διεμφυλική καλλιτέχνις Λέττα Κάππα,
στην πρώτη της εμφάνιση στο λυρικό θέατρο.
Η όπερα πραγματεύεται τη συνάντηση του Γιώργου, ένας σαρανταοκτάχρονου
άνδρα που μόλις αποφυλακίστηκε, με τη Στρέλλα, μια νεαρή τρανς πόρνη που
λατρεύει τη Μαρία Κάλλας. Το μέλλον φαντάζει ανοιχτό και για τους δυο τους για
πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. Καθώς, όμως, εκκρεμούν ακόμα οι
λογαριασμοί του Γιώργου με το παρελθόν, η ιστορία του επανέρχεται για να τον
στοιχειώσει. Μαζί με τη Στρέλλα, θα πρέπει να βρουν ένα δρόμο προς τη
λύτρωση.
Η κινηματογραφική ιστορία της Στρέλλας, όπως εκτυλίσσεται στο σενάριο των
Πάνου Χ. Κούτρα και Παναγιώτη Ευαγγελίδη, μοιάζει να έχει όλα τα στοιχεία ενός
ρεαλιστικού μουσικοθεατρικού δράματος, καθώς ακουμπάει στην αρχαία
τραγωδία με ευθείες αναφορές στον μύθο του Οιδίποδα και όρους οπερατικού
βερισμού.
Δεκατρία χρόνια μετά, η θεματική της ταινίας παραμένει εξίσου επίκαιρη με την
εποχή της δημιουργίας της. Στη σύγχρονη πραγματικότητα, όπου η τόλμη και η
αλήθεια είναι απολύτως αναγκαίες, τα πρόσωπα της ταινίας, και συνακόλουθα
της όπερας, αντιμετωπίζονται όχι ως καρικατούρες αλλά ως άνθρωποι που
ερωτεύονται, αγαπούν και πονούν.
«Με λένε Στέλλα… Οι φίλοι όμως με φωνάζουν Στρέλλα. Λένε πως είμαι λίγο
τζαζ…»
Ο νέος κύκλος αναθέσεων έργων μουσικού θεάτρου και όπερας που βασίζονται σε
διάσημες κινηματογραφικές ταινίες συνεχίζεται στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ με
την όπερα δωματίου του Μιχάλη Παρασκάκη Στρέλλα, το λιμπρέτο της οποίας
βασίζεται στην ομώνυμη κινηματογραφική ταινία του Πάνου Χ. Κούτρα, που τάραξε
τα νερά όταν βγήκε στους κινηματογράφους το 2009.
Μια τολμηρή μεταγραφή του μύθου του Οιδίποδα, η ταινία Στρέλλα αποτελεί ένα
μοντέρνο αριστούργημα του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου για την αγάπη,
την αποδοχή και την τρέλα τού να ονειρεύεσαι και να απαιτείς την ευτυχία με κάθε
τίμημα. Η ταινία, σε σενάριο των Πάνου Χ. Κούτρα και Παναγιώτη Ευαγγελίδη,
γυρίστηκε στην Αθήνα και την Πελοπόννησο και αφηγείται τη σχέση ενός πρώην
καταδίκου με μια τρανς γυναίκα. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο ερμήνευσε η τρανς
ηθοποιός Μίνα Ορφανού. Ο τίτλος της είναι συνδυασμός του τίτλου της μυθικής
ταινίας Στέλλα του Μιχάλη Κακογιάννη και της λέξης «τρέλα». Η ταινία έκανε
πρεμιέρα στο 59ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου τον
Φεβρουάριο του 2009 προκαλώντας αίσθηση σε κοινό και κριτικούς.
Στη νέα, φιλόδοξη όπερα δωματίου Στρέλλα που θα παρουσιαστεί στην
Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ, τη μουσική υπογράφει ο Μιχάλης Παρασκάκης,
δραστήριος και τολμηρός συνθέτης στην παράδοση της λεγόμενης «νέας»
μουσικής. Ο Μιχάλης Παρασκάκης αναλαμβάνει το στοίχημα να γράψει μια
μουσική φρέσκια και αιχμηρή, διατηρώντας τον ρεαλισμό και τη δραματικότητα του
κινηματογραφικού έργου. «Ελάχιστες φορές έχει μεταφερθεί κινηματογραφική
ταινία στην οπερατική σκηνή, γίνεται όμως ολοένα και πιο συχνά. Η Στρέλλα ωστόσο
είναι ήδη, κατά κάποιον τρόπο, μια κινηματογραφική όπερα. Εμπεριέχει όλα εκείνα
τα στοιχεία του δράματος που υπάρχουν συνήθως στην όπερα, αποκαλύπτοντάς τα
όμως μέσα από τη ζωή σημερινών, περιθωριοποιημένων διεμφυλικών ηρωίδων και
ηρώων, καθιστώντας την πιο επίκαιρη από ποτέ. Ακροβατώντας στον πυρήνα του
αρχαίου μύθου, με αναφορές σε άλλες ταινίες, στο μουσικό θέατρο και σε
πραγματικές ή φανταστικές ηρωίδες, η ταινία ξεπερνά ηθικά, κοινωνικά και
πολιτικά ταμπού με μια σχεδόν αφοπλιστική ειλικρίνεια. Το μόνο που μένει, λοιπόν,
είναι η κινητήριος δύναμη του δράματος να γίνει η μουσική», σημειώνει ο συνθέτης.
Στην οπερατική της μορφή, η Στρέλλα προχωρεί ακόμη περισσότερο στην
κατεύθυνση του μαγικού ρεαλισμού χάρη στο λιμπρέτο της Αλεξάνδρας Κ*, που
διατηρεί τη βασική δομή και την ουσία της κινηματογραφικής ταινίας. Για την ίδια,
η τρυφερότητα είναι το θέμα αλλά και η πρόκληση στην ιστορία, τόσο για τους
ήρωες όσο και για τους θεατές. Η ίδια σημειώνει: «Δεν είμαι δυστυχώς η
συγγραφέας του έργου. Το 90% όσων θα ακούσετε από σκηνής είναι το πρωτότυπο
κείμενο της κινηματογραφικής Στρέλλας. Εγώ πήρα το αριστοτεχνικό σενάριο του
Πάνου Κούτρα και του Παναγιώτη Ευαγγελίδη και το μόνο που έκανα ήταν να το
μοντάρω με τρόπο θεατρικό, με στόχο να μη χαθεί ούτε μιλιγκράμ απ’ τους χυμούς
του. Η Στρέλλα έχει χτυπητά χρώματα, έχει υψηλές θερμοκρασίες, έχει μελόδραμα,
έχει μεγάλες χειρονομίες από μεγάλους ήρωες. Μ’ αυτά τα υλικά δεν παίζουμε (αν
μη τι άλλο γιατί στις μέρες μας είναι σπάνια)».
Τη μουσική διεύθυνση του απαιτητικού νέου έργου αναλαμβάνει ο ανερχόμενος
αρχιμουσικός Κωνσταντίνος Τερζάκης, βοηθός μαέστρος της Συμφωνικής
Ορχήστρας της Πόλης του Μπέρμιγχαμ με πείρα στο σύγχρονο ρεπερτόριο και
σημαντική πορεία στο εξωτερικό, στην πρώτη του συνεργασία με την Εθνική Λυρική
Σκηνή.
Ο σαρανταοκτάχρονος Γιώργος, καταδικασμένος για φόνο, αποφυλακίζεται μετά
από δεκαπέντε χρόνια. Αποχαιρετά τον συγκρατούμενο και εραστή του Νίκο. Σε ένα
φτηνό ξενοδοχείο της πλατείας Ομονοίας, ο Γιώργος συναντά τη Στρέλλα, μια νεαρή
τρανς πόρνη που λατρεύει τη Μαρία Κάλλας. Ξεκινά μαζί της μια παθιασμένη
ερωτική σχέση.
Παρακολουθούμε τη ζωή της Στρέλλας, που τα πρωινά ασχολείται με
ηλεκτρολογικά ενώ τα βράδια εμφανίζεται ως τραγουδίστρια στο κλαμπ Κούκλες. Η
αυτοσχέδια, συνθετική της «οικογένεια» αποτελείται από τη Μαίρη, μια ηλικιωμένη
τρανς που στο παρελθόν περιμάζεψε τη Στρέλλα από τον δρόμο, τη Βίλμα, που
φροντίζει την καρκινοπαθή Μαίρη, και τον Άλεξ, που φροντίζει το ανήλικο αδελφάκι
του, παραμελημένο από τη ναρκομανή μητέρα τους. Η διεμφυλική κοινότητα
λειτουργεί για όλες τους ως γενναιόδωρο, όσο και εκκεντρικό, δίκτυο
αλληλοϋποστήριξης.
Πίσω στο χωριό του στην Τρίπολη, ο Γιώργος αναζητά τον χαμένο γιο του, τον
Λεωνίδα. Ο ηλικιωμένος αστυνομικός Κουλουκούσης πληροφορεί τον Γιώργο πως ο
Λεωνίδας εγκατέλειψε το χωριό όταν ήταν δεκατεσσάρων και έφυγε για την Αθήνα,
όπου φημολογείται πως κινείται στους κύκλους των διεμφυλικών. Ανήσυχος, ο
Γιώργος ανακρίνει τη Στρέλλα. Εκείνη διηγείται την ιστορία της: Η μάνα της πέθανε
όταν η ίδια ήταν πέντε ετών και, κατόπιν, μεγάλωσε με τη γιαγιά της. Ο μέθυσος
πατέρας της σκότωσε βάναυσα τον αγαπημένο της θείο αφού τον έπιασε να
χαριεντίζεται μαζί της στην ηλικία των εννέα ετών, και μετά φυλακίστηκε.
Σοκαρισμένος, ο Γιώργος καταλαβαίνει την αλήθεια: είναι ο πατέρας της Στρέλλας.
Εκείνη ομολογεί πως το γνώριζε ήδη: τον αναζήτησε μόλις αποφυλακίστηκε, από
ενδιαφέρον επεδίωξε να τον γνωρίσει, κατόπιν όμως τον ερωτεύτηκε…
Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Λιμπρέτο: Αλεξάνδρα Κ*, βασισμένο στην ομώνυμη κινηματογραφική ταινία του Πάνου Χ.
Κούτρα
Μουσική διεύθυνση: Κωνσταντίνος Τερζάκης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Κουτλής
Σκηνικό: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Επιμέλεια κίνησης, χορογραφία: Φένια Αποστόλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος
Στρέλλα: Λέττα Κάππα
Κάλλας: Αναστασία Κότσαλη
Γιώργος: Διονύσης Τσαντίνης
Μαίρη: Ιωάννα Ζαμ-Πέτρου
Άλεξ: Νίκος Σπανάτης
Βίλμα: Βικτωρία Τσιτουρίδου-Μάγια
Αντώνης, Γιούρι: Γιάννης Φίλιας
Νίκος, Αστυνομικός: Νικόλας Μαραζιώτης
Ντραγκ περφόρμερ: Νίνα Νάη
Κουλουκούσης: Γιώργος Ρούπας
Σκίουρος: Αλέξανδρος Σταυρόπουλος
Παιδί: Χριστίνα Κυριάκη / Διδώ Παπανικολάου
Μουσικοί: Άνα Κίφου (φλάουτο), Αντώνης Τσαχτάνης (κλαρινέτο), Γκουίντο ντε Φλάβιις
(σαξόφωνο), Γιώργος Κρίμπερης (τρομπόνι), Καζούγιο Τσουνεχίρο (κρουστά), Μίσλαβ
Ρέζιτς (ηλεκτρική κιθάρα), Κατερίνα Κωνσταντούρου (πιάνο), Κώστας Ράπτης (ακορντεόν),
Φανή Βοβώνη (βιολί), Χάρης Παζαρούλας (κοντραμπάσο)
Ευχαριστίες εκφράζονται στην ψυχαναλύτρια (Queer Studies) κα Χλόη Κολύρη για την
ευγενική και πολύτιμη βοήθειά της στην πραγματοποίηση της παραγωγής.
______________________________________________________________________________________
Τιμές εισιτηρίων: €15, €20 • Φοιτητικό: €10
Προπώληση:
● Ταμεία ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ (2130885700, καθημερινά 9.00-21.00)
● www.ticketservices.gr
● Ομαδικές κρατήσεις: 2130885742