Διαχρονικά ελληνικά τραγούδια περασμένων δεκαετιών με νέες, πειραγμένες ενορχηστρώσεις, ανανεωμένο ήχο και την σφραγίδα της ερμηνείας του.

«Ας ερχόσουν για λίγο, Η ταμπακιέρα,  Τα ταίρι μου, Δεν σε θέλω πια ,Τα ζηλιάρικα σου μάτια, Που να βρω γυναίκα να σου μοιάζει» μεταμορφώνονται  σε σημερινές εκδοχές με τα πνευστά και την μεγάλη ορχήστρα να κυριαρχούν χωρίς να λείπουν οι ατμοσφαιρικές ,βελούδινες στιγμές («Θα θελα να’μουνα εκείνος που αγαπάς, Αναπνοή μου ,Σήμερα σε γνώρισα»)

Μια άλλη διάσταση δίνεται στο λαϊκό τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη «Στρώσε το στρώμα σου για δυο», στο διεθνές « WhateverLolawants» ενώ κυριαρχούν τα θεατρικά στοιχεία στο «Δεν είναι Compere» του Λουκιανού Κηλαηδόνη από το Ελεύθερο Θέατρο που δίνει και τον τίτλο του δίσκου.

Τέλος υπάρχει κι ένα καινούργιο τραγούδι το «Πάει και αυτή η μέρα» σε στίχους και μουσική του ίδιου, μια τρυφερή μπαλάντα, μια περιπλάνηση στους δρόμους της νυχτερινής Αθήνας.