Το «16» (δεκάξι) παρουσιάζει 10 τραγούδια σε μουσική και στίχους του ίδιου, καθώς και τη διασκευή του τραγουδιού του Μάνου Λοΐζου και του Νίκου Τσιπουρλιάνου, «Ο Κόκορας (Είπα στον κόκορά μου)». Η ενορχήστρωση αποτελεί ένα τόλμημα του ίδιου, αλλά χρειάστηκε και η συνδρομή του Βασίλη Λαγδά και του Μιχάλη Καλκάνη. Μέσα από τις εξωστρεφείς και ευφάνταστεςμελωδίες του, καθώς και το δηκτικό, χιουμοριστικό και ταυτόχρονα ευαίσθητοστίχο του αποδεικνύει πως είναι ένας από τους πιο ψυχαγωγικούς και ουσιώδεις τραγουδοποιούς της γενιάς του. 

Πρόκειται για ένα πολυσυλλεκτικό μουσικά και απόλυτης αντίθεσης στιχουργικά δίσκο. Με βάση τις ηλεκτρικές και ακουστικές κιθάρες, επηρεάζεται έντονα από τον δυτικό pop και rock ήχο, ενώ δανείζεται λαϊκές και jazzy αναφορές. Μιλάει σαρκαστικά για τη σωματική υπεροχή, την αυτοδιάθεση, τους μίζερους ανθρώπους, ενώ ευαισθητοποιεί δίνοντας τη δική του φωνή σε όσους χάθηκαν φεύγοντας από μια πατρίδα, σε όσους επέλεξαν ένα καλύτερο αύριο σε μια νέα πατρίδα, στις προσωπικές απώλειες, αλλά και τους νέους ανθρώπους που ψάχνουν τρόπο να αλλάξουν αυτό τον κόσμο.

Σε αυτό το δίσκο, ο Σπύρος Γραμμένος, έχοντας περάσει τα 30, επιμένει να παραμένει ένα παιδί 16 χρονών που προσπαθεί να μεγαλώσει. Ένα παιδί που μεγαλώνοντας προσπαθεί να πολεμήσει την ασχήμια και την αδιαφορία αυτού του κόσμου με χιούμορ, αυτοσαρκασμό, αλήθεια και μουσική. Με όπλο την κιθάρα του, τα λόγια του τα περιπαιχτικά, την αθωότητα της σκέψης του βρίσκει τρόπο να χαράξει τη δική του πορεία καταφέρνοντας να μη φοβάται τούτο τον κόσμο αλλά πλέον ούτε και τον ίδιο του τον εαυτό.

Κλείνω και φέτος τα δεκάξι

Μένωξανά́ στην ίδιατάξη

Το πρόχειρο μου έναπασάλειμμα

Και περιμένω το διάλειμμα

Μα δεν χτυπάει το κουδούνι

Κύριε επιστάτη είστε γουρούνι

Πάει να σπάσει το κρανίο μου

Και ζωγραφίζω το θρανίο μου

To άλμπουμ «16» (δεκάξι) κυκλοφορεί από τηFeelgoodRecords.

Το ανθρωπάκι στο εξώφυλλο του δίσκου αποτελεί πιστό αντίγραφο του τραγουδοποιού (σε ένα κόσμο πλαστελίνης).