Επανέρχεσαι δυναμικά σε μια παράσταση που έχει δώσει τις εξετάσεις της. Θεωρείς ότι υπάρχουν περιθώρια αλλαγών και βελτίωσης, μιας και οι συντελεστές του “Football” παραμένουν οι ίδιοι;

Είμαστε 5 χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμα του "Football" και οι αλλαγές και η βελτίωση που αναφέρεις ήρθε από μόνη της καθώς ξαναδιαβάσαμε ένα έργο που ξέραμε και ανακαλύψαμε πως δε σταμάτησε ποτέ να είναι επίκαιρο και προφητικό ταυτόχρονα. Όλοι μας πιο ώριμοι και σίγουρα πιο αγανακτισμένοι από την ασταμάτητη βία του πλανήτη θεωρούμε υποχρέωσή μας να ανεβάσουμε ξανά αυτό το καταγγελτικό έργο και αυτός είναι και ο λόγος που το κάναμε.

Πως είναι να επιστρέφεις σε ρόλους, σε χαρακτήρες, σε ήρωες που αγάπησες στο παρελθόν, όπως αυτούς εδώ τους φετινούς;

Έχει μόνο χαρά να συνεργάζεσαι με ανθρώπους που θέλουν με το ίδιο πάθος να επικοινωνήσουν ένα έργο. Αυτό κάνει και εμένα να απολαμβάνω κάθε στιγμή αυτής της δημιουργίας στο έπακρο, παρόλο που το έργο έχει τόσο «αίμα» και μας υπενθυμίζει διαρκώς την προσωπική μας ευθύνη απέναντι στα «εγκλήματα του κόσμου».

Γιατί τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότεροι προσπαθούν να σκηνοθετηθούν από ηθοποιούς, όπως Εσύ. Συμβαίνει αυτό, γιατί είσαστε πιο κοντά στην ίδια φιλοσοφία, τους κατανοείτε καλύτερα, είναι πιο αγαστή η συνεργασία;

Δε το γνωρίζω αυτό, από τη δική μου μεριά.  Έχοντας την επί σκηνής εμπειρία μου είναι πιο λειτουργικό να αφουγκραστώ, να κατανοήσω και να συναισθανθώ την αγωνία του ηθοποιού και να τον καθοδηγήσω πιο εύστοχα  προς το όραμά μας, δημιουργώντας ένα ασφαλές περιβάλλον για τον ερμηνευτή όπου εκεί μέσα θα νιώθει ελεύθερος και απόλυτα σίγουρος για να ξετυλίξει το κουβάρι των χαρακτήρων μπροστά στους θεατές.

"Ένα από τα μεγάλα ζητήματα του έργου, είναι να μη ξεχνάμε τόσο γρήγορα…"

Το «Football” είναι ένα πολύ δυνατό έργο, αλλά και πολλών οπτικών, μιας και καταπιάνεται με διάφορα θέματα, όπως ιστορικά. Τι σε δυσκόλεψε;

Η αλήθεια είναι πώς στο πρώτο ανέβασμα την παράστασης η μοναδική μου αμφιβολία ήταν το πώς θα αντιδράσει το κοινό στα «ξερόμυτα» … δε θέλω να αποκαλύψω περισσότερα… Είδα πως το κοινό τελικά δεν αντέδρασε αρνητικά ποτέ.

Είχες ενστάσεις για κάτι κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της παράστασης, ή που έλεγες ας το αφαιρέσουμε αυτό κε Τριαρίδη, ή να προσθέσουμε αυτό;

Υπάρχει ένα σημείο στο έργο όπου ο συγγραφέας το 2017 που το έγραψε αναφέρεται στο μέλλον και λέει ότι «θα εμφανιστεί ένα βιολογικό όπλο που θα σκοτώσει εκατομμύρια μονομιάς και δε θα μπορούμε να αποδείξουμε και πάρα πολλά». Όταν το προετοιμάζαμε με την ομάδα ήταν το σημείο που λέγαμε ότι αυτά είναι συγγραφικές υπερβολές… δύο χρόνια μετά  η παράσταση σταμάτησε βίαια από την πανδημία, όπου πέθαναν εκατομμύρια και δεν μπορέσαμε να αποδείξουμε και πολλά…  Επίσης, όπως και τότε έτσι και τώρα , έχουμε προσθέσει θέματα της επικαιρότητας που δεν πρέπει να ξεχαστούν! Άλλωστε αυτό είναι ένα από τα μεγάλα ζητήματα του έργου, να μη ξεχνάμε τόσο γρήγορα…

Ιστορία:την διαμορφώνουμε, ή εμείς διαμορφωνόμαστε απ'αυτήν; Σας ενδιαφέρει να καταλαβαίνει την εκάστοτε παράστασή και ο πιο απλός θεατής; Ή σας αφορά ένα συγκεκριμένο κοινό, όπως έχουν δηλώσει κατά καιρούς διάφοροι άνθρωποι της τέχνης;

Η τέχνη είναι για όλους και πιο συγκεκριμένα τα έργα του Τριαρίδη είναι για όλους… ή τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ. Σίγουρα  αυτό που προσπαθώ να κάνω με τη σκηνοθεσία μου κάθε φορά, είναι να παρουσιάζω ένα ψυχαγωγικό θέαμα, γεμάτο εικόνες, με ατμόσφαιρα που βάζει το θεατή μέσα, έτσι ώστε  να νιώσει αυτό που βλέπει, να μπεί στη διαδικασία σκεφτεί, να ξεχάσει ότι βρίσκεται σε μια θεατρική παράσταση, να ταξιδέψει με την ιστορία και τους ερμηνευτές  και να κουβαλήσει την παράσταση μαζί του και έξω από το θέατρο.

"Tις παραστάσεις μου τις απολαμβάνω κάθε βράδυ από την αρχή μέχρι το τέλος"

Πως δημιουργείς μια παράσταση; Έχεις συζητήσει πρώτα με τον συγγραφέα, μετά με τους ηθοποιούς; Όταν υπάρχουν αντιρρήσεις σε κάποια θέματα, ποιός υποχωρεί για το τελικό αποτέλεσμα;

Ανακαλύπτω ένα έργο, το διαβάζω και το κάνω εικόνα… Αυτό το έργο που θα διαβάσω και το δω αμέσως με τη φαντασία μου είναι και αυτό που πρέπει να ανεβάσω. Έπειτα αναλύω τους χαρακτήρες και αναζητώ του κατάλληλους ερμηνευτές για να το υποστηρίξουν.  Όταν δημιουργείς στους συνεργάτες σου ένα κλίμα ασφάλειας ,πάνω και κάτω από τη σκηνή, τους αφήνεις μέσα σε ένα  ξεκάθαρο πλαίσιο , να δημιουργήσουν ελεύθερα χωρίς να σκέφτονται τίποτα  άλλο και  προκύψουν αντιρρήσεις , τότε είναι πού βρίσκεσαι  στην καρδιά της συνδημιουργίας. Η  διαδικασία  της δημιουργίας κατά τη γνώμη μου δε θέλει υποχωρήσεις, χρειάζεται εμπιστοσύνη , θετικότητα και κοινό όραμα.

Νιώθεις να σε κυριεύει ο ναρκισσισμός του δημιουργού κάποιες φορές; Αν ναι, γίνεται κατανοητό και πώς εν τέλει τον τιθασεύεις;

Θεωρώ πως ο ναρκισσισμός προκύπτει από μια μανία για προβολή και επιβεβαίωση, η δική μου μανία, αν είναι μανία, είναι να επικοινωνήσω μια ιστορία με τον κόσμο. Αυτό που μου συμβαίνει με τις παραστάσεις μου είναι ότι τις απολαμβάνω κάθε βράδυ από την αρχή μέχρι το τέλος και είναι ένας ασταμάτητος αγώνας από τη μεριά μου να είναι οι ερμηνευτές ήρεμοι, ευδιάθετοι και να μη σκέφτονται τίποτα άλλο εκτός από το παιχνίδι που καλούνται να παίξουν.

Σε ποιό βαθμό θεωρείς ότι η Τέχνη επηρεάζει τη ζωή μας, τα θέλω μας και τους έρωτες μας αν θέλεις και ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος των πνευματικών ανθρώπων στα δύσκολα που περνάμε όλοι;

Θα χρησιμοποιήσω μια ατάκα του έργου: «Η τέχνη πρέπει να σε βάζει να σκεφτείς… υπάρχει κάποιος που διαφωνεί  πάνω σε αυτό;»  Ο ρόλος των πνευματικών ανθρώπων είναι να βρίσκονται μπροστά, να ακούγονται , να διαβάζονται και να μη φιμώνονται  από κανένα σύστημα όπως  γίνεται συνήθως  και ο ρόλος των δημιουργών είναι να επιμένουμε στο να βρίσκονται μπροστά.

Ο ρόλος των πνευματικών ανθρώπων είναι να βρίσκονται μπροστά,

να μη φιμώνονται  από κανένα σύστημα!

Ασχολείσαι και με την μετάφραση. Είναι μείζονος σημασίας στο θέατρο, να το καταλάβουν σε βάθος το κείμενο οι δημιουργοί πρωτίστως; Τι είναι αυτό, που σύμφωνα με τα δικά σας κριτήρια, κάνει ένα κείμενo σημαντικό;

Δεν ασχολούμαι συστηματικά, αν προκύψει κάποιο έργο που δεν έχει μεταφραστεί και θέλω να το ανεβάσω, ίσως μπω στη διαδικασία να το μεταφράσω . Φυσικά αν δεν κατανοήσεις σε βάθος ένα έργο πώς μπορείς να έχεις τη δυνατότητα να το αποδόσεις; Δεν κατανοώ ακριβώς την έννοια του «σημαντικό» , όλα τα κείμενα από τη στιγμή που βρίσκουν σύνδεση με το κοινό γίνονται για τον καθένα μας  ξεχωριστά , «σημαντικά».

Είστε της άποψης ότι οι ηθοποιοί είναι όργανα που εκτελούν ή συνδημιουργοί του σκηνοθέτη;

Είμαι της άποψης ότι όταν θέλεις να εμπνεύσεις τους ηθοποιούς,  πρέπει να δημιουργήσεις το θετικό περιβάλλον έτσι ώστε να νιώθουν , πώς όλο αυτό που φτιάχνουμε το δημιουργούμε παρέα.

"Το έργο έχει τόσο «αίμα» και μας υπενθυμίζει διαρκώς την

προσωπική μας ευθύνη απέναντι στα «εγκλήματα του κόσμου»"

Ποιος θα μας έλεγες ότι είναι ο μεγαλύτερος "εχθρός" ενός σκηνοθέτη και εν τέλει του θεάτρου στην Ελλάδα;

Ο ναρκισσισμός και το μάρκετινγκ. Φυσικά  ο μεγαλύτερος εχθρός του θεάτρου στην Ελλάδα , είναι το ίδιο το κράτος  που αδιαφορεί πλήρως για την τέχνη , αλλά ας μη βαρύνουμε το κλίμα, τα λέει καλύτερα όλα αυτά η παράστασή μας.

• Ερωτεύομαι, χαμογελώ, φοβάμαι, ονειρεύομαι, θυμάμαι, 5 λέξεις που θα έλεγες χωρίς δεύτερη σκέψη, όταν τις ακούς, ποιες εικόνες σου έρχονται στο μυαλό;

Άνοιξη σε ανθισμένο τοπίο, αστεία με φίλους, κενό, ένα καλύτερο αύριο, Κυριακές με την οικογένεια.

Ο Αγαπητός σκηνοθέτης του "Football" και ηθοποιός Τρ.Δ. σε μια κουβέντα εφ' όλης της ύλης στον Νίκο Ελευθερίου!