INHERENTVICE

Πρωταγωνιστούν:

ΧοακίνΦίνιξ, Ρις Γουίδερσπουν, ΤζέναΜαλόουν, Τζος Μπρόλιν, Όουεν Γουίλσον, Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Μάρτιν Σορτ, Μάρτιν Ντόνοβαν

Σκηνοθεσία: Πολ Τόμας Άντερσον

Προσαρμογή του έβδομου και πιο αστείου μυθιστορήματος του Τόμας Πίντσον, η έβδομη ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Πολ Τόμας Άντερσον και η πρώτη ταινία που γυρίστηκε ποτέ βασισμένη στο μυθικό, εφευρετικό, πολιτισμικά καλειδοσκοπικό έργο του Πίντσον.

Πρόκειται για ένα αστυνομικό φιλμ νουάρ που «βυθίζεται» στην ψυχεδελική ομιχλώδη ατμόσφαιρα και τη νέονλάμψητης αμερικανικής υποκουλτούρας των ‘60s. Κεντρικός ήρωας ο Ντοκ Σπορτέλο, ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ, τον οποίο επισκέπτεται η πρώην αγαπημένη του, θέλοντας να τον μπλέξει στο σχέδιο απαγωγής του νυν ζάπλουτου μεγαλοεργολάβου εραστή της, τον οποίο η επίσημη σύζυγός του σχεδιάζει να κλείσει σε ένα υπερπολυτελές τρελάδικο προκειμένου να του πάρει την περιουσία! 

Είναι το τέλος της ψυχεδελικής δεκαετίας του ’60 στο ΛοςΆντζελες, και ο Ντοκ ξέρει ότι η αγάπη είναι απλώς μια λέξη του συρμού, όπως το τριπάκι και το groovy, μόνο που η συγκεκριμένη λέξη δημιουργεί συνήθως προβλήματα. Χωρίς να το καταλάβει, βρίσκεται μπλεγμένος σε ένα αλλόκοτο κουβάρι από υποχθόνια κίνητρα και πάθη, με πρωταγωνιστές σερφάδες, πόρνες, μαστούρηδες και ροκάδες, έναν επικίνδυνο τοκογλύφο, έναν σαξοφωνίστα σε ρόλο μυστικού πράκτορα, έναν πρώην φυλακισμένο που έχει τατουάζ μια σβάστικα στο κεφάλι και που λατρεύει την ΈθελΜέρμαν, και μια μυστηριώδη οργάνωση γνωστή ως Χρυσός Κυνόδοντας, η οποία μπορεί και να είναι απλώς μια κομπίνα που έστησαν κάποιοι οδοντίατροι για να ξεγελάσουν την εφορία.

Μία ταινία για την ψυχεδελική δεκαετία του '60 που, με την επίφαση της αστυνομικής πλοκής, αναφέρεται στα χαμένα χρόνια της αθωότητας, των ελαφρών και σκληρών ναρκωτικών, του αχαλίνωτου σεξ, της κυριαρχίας του ροκ-εν-ρολ αλλά και της ζωντανής (τότε) ελπίδας ότι η ανθρωπότητα μπορούσε να επινοήσει έναν άλλο τρόπο ζωής, να βρει την παραλία κάτω από το λιθόστρωτο, όπως λέει το γνωστό σύνθημα του γαλλικού Μάη του '68 που είναι και προλογικό επίγραμμα στο βιβλίο του Πίντσον. Μία ταινία γεμάτη οριακούς χαρακτήρες, πνιγμένους στις ιδεολογίες και τους απύθμενους πόθους τους, στην οποία ζωντανεύει η ρήση «ότι αν θυμάσαι τη δεκαετία του ’60, τότε δεν την έζησες...».