Τι προσφέρει κατά τη γνώμη σας ένα θεατρικό Φεστιβάλ, όπως
είναι το “Off Off Festival” του «Επί Κολωνώ», τόσο σε μια θεατρική
ομάδα, όσο και στο κοινό που το παρακολουθεί;
Είναι μια δημιουργική ανταλλαγή feedback σε σχέση με το πώς
μεταβολίζουμε καλλιτεχνικά το σήμερα. Το κοινό έχει την ευκαιρία
να δει ένα θέατρο περισσότερο «πρωτογενές», που δεν εντοπίζεται
εύκολα στις μεγάλες σκηνές της Αθήνας, ενώ οι θεατρικές ομάδες
επικοινωνούν την τέχνη τους, δοκιμάζουν, τολμούν, βάζοντας για
λίγο στο mute την καλλιτεχνική τους ανασφάλεια.

Μιλήστε μας με λίγα λόγια για την θεατρική σας ομάδα, πόσο
καιρό υπάρχει, τι σχέδια και προγραμματισμούς έχει, τι
ονειρεύεται;
Η ομάδα μας (Φλερντεμέ) συστάθηκε με αφορμή «Τα
ψυχοσωματικά», αν και οι συντελεστές μεταξύ μας έχουμε υπάρξει
αλληλοφάν από πολύ νωρίτερα. Ήταν αυτή η μαγική στιγμή όπου
όλο αυτό το «Πόσο σας εκτιμώ…!» πέρασε σε μία πιο απτή
διάσταση. Η ομάδα σίγουρα ονειρεύεται ένα θέατρο
συμπεριληπτικό, γι’ αυτό η προσβασιμότητα όλων των ατόμων
(υπέρτιτλοι, ακουστική περιγραφή, ράμπα) αποτελεί προτεραιότητα
στις παραστάσεις του σκηνοθέτη μας. Στο μέλλον, θα θέλαμε αυτή η
συμπεριληπτικότητα να υφίσταται και επί σκηνής.

Με ποιά κριτήρια έγινε η επιλογή του συγκεκριμένου έργου, ώστε
να σας δώσει τη δυνατότητα να συμμετέχετε στο εν λόγω
Φεστιβάλ;
Το έργο γράφτηκε για το φεστιβάλ. Ήταν μία κοινή ανάγκη όλων μας
να μιλήσουμε για το άγχος και τις στρεσογόνες καταστάσεις στο
ελληνικό θέατρο.

Τι είναι εκείνο που φωτίσατε σκηνοθετικά και ερμηνευτικά στη
δική σας δουλειά;
Με την επιλογή ενός σουρεαλιστικού κώδικα, φωτίσαμε το
«παράλογο» και τις φαινομενικά «ανώδυνες» και «αναγκαίες»
σχέσεις εξουσίας που ταλανίζουν τ@ καλλιτέχν@ σήμερα.

"Το έργο ήταν μία κοινή ανάγκη όλων μας να μιλήσουμε

για το άγχος και τις στρεσογόνες καταστάσεις στο θέατρο"

Οι νέοι στη χώρα μας μέσω της Τέχνης πιστεύετε πως μπορούν να
δώσουν το δικό τους αγώνα, να αντισταθούν σε κάθε γκρίζο, να
μεταδώσουν το δικό τους στίγμα;

Το θέατρο στην εποχή μας, πέρα από κάποιες εξαιρέσεις, δεν είναι

ένα μέσο πλατιάς απεύθυνσης. Ωστόσο, ακόμα και σ’ αυτό το
μικρόκοσμο καλλιτεχνών και θεατρόφιλων οφείλουμε να μην
μηρυκάζουμε διαρκώς τις ίδιες αφηγήσεις και να μιλάμε ανοιχτά για
το τί συμβαίνει.

Έχετε συμμετάσχει πάλι σε κάποιο άλλο θεατρικό Φεστιβάλ κι αν
ναι πως ήταν η εμπειρία σας;
Ως ομάδα, όχι.

Θεωρείτε πως η Τέχνη μπορεί να αφυπνίσει συνειδήσεις, ίσως να
αφουγκραστεί ένα πρόβλημα κοινό, ακόμη και να προτείνει, ή και
να δώσει λύσεις;
Όλ@ έχουμε ακούσει κάπου τη φράση «αυτή η
παράσταση/τανία/βιβλίο με συγκλόνισε» ή «μου άλλαξε τη ζωή».
Οπότε, μάλλον ναι.

Η Θεατρική ομάδα Φλερντεμε συνομιλεί με το Νίκο Ελευθερίου